INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu
 Suibert Józef Gottlieb Besser (Beeser)      Portret Wilibalda (Swiberta) Józefa Gottlieba von Besser - pędzla Bonawentury Klembowskiego (1795-1888) - w zbiorach Narodowego Muzeum Sztuki Ukrainy w Kijowie - źródło kopii cyfrowej: Wikimedia Commons - fragment.

Suibert Józef Gottlieb Besser (Beeser)  

 
 
Biogram został opublikowany w 1935 r. w I tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Besser (Beeser) Suibert Józef Gottlieb (1784–1842), jeden z wybitniejszych botaników-florystów pierwszej połowy XIX stulecia. Z pochodzenia Niemiec, urodził się w Innsbruku 8 VII z ojca Samuela Gottlieba i matki Marji Józefy von Sansenhofer. Kształcił się początkowo w Innsbruku, wskutek jednak śmierci rodziców przeniósł się w r. 1797 do krewnego swej matki, prof. botaniki i chemji we Lwowie Schiverecka. We Lwowie skończył gimnazjum i wstąpił do uniwersytetu. W r. 1805 razem z Schivereckiem przeniósł się do Krakowa, gdzie ukończył uniwersytet i otrzymał stopień doktora medycyny (31 XII 1807). W r. 1808 został mianowany asystentem przy klinice krakowskiej. Wraz z następcą Schiverecka prof. Schultesem odbył szereg wycieczek w okolice Krakowa i w Karpaty; zwiedził między innemi Krynicę, Sądeczczyznę i Babią Górę. Rezultatem tych wycieczek była pierwsza podstawowa praca o florze Galicji (Primitiae florae Galiciae austriacae utriusque, Wiedeń 1809); w pracy tej B. podał spis i opis 1215 gatunków roślin głównie nasiennych, w tym 24 nowych; korzystał również ze zbiorów innych florystów. W r. 1809 został powołany przez Czackiego na nauczyciela zoologji, botaniki oraz dyrektora ogrodu botanicznego przy gimnazjum wołyńskim w Krzemieńcu, a od 1818 Liceum krzemienieckiego; na stanowisku tem pozostał do 1831. W Krzemieńcu rozwinął bardzo ożywioną działalność naukową, pedagogiczną i społeczną; trudnił się również praktyką lekarską. (W r. 1821 upaństwowił swój stopień doktora medycyny w Uniw. Wileń.). W czasie swego pobytu w Krzemieńcu odbył szereg wycieczek na Wołyń, Podole i Ukrainę, dotarł do Odessy, a zwiedził również Miodobory, Zaleszczyki, okolice Kamieńca. W wycieczkach tych towarzyszył mu często jego uczeń Andrzejowski. B. napisał szereg prac niezwykle cennych, obrazujących florę Wołynia, Podola i Ukrainy. W pracy Rzut oka na geografię fizyczną Wołynia i Podola (Wil. 1827) rozpatrzył genetycznie florę Wołynia i Podola oraz podał różnicę we florze wymienionych krain. Kiedy w r. 1812 rząd rosyjski wydał »Instrukcje do układania po gimnazjach i szkołach powiatowych zapisów w przedmiotach różnych nauk«, jedną z pierwszych odpowiedzi w przedmiocie botaniki nadesłał B. (Pamięt. farmaceut. wileński 1820); w r. 1826 wydał Przepisy do układania zielników. Dzięki tej akcji, w której B. odegrał główną rolę, zebrano dużo materjałów florystycznych, tyczących się przeważnie ziem wschodnich. Oprócz tego włożył dużo pracy w ogród botaniczny, który postawił na bardzo wysokim poziomie; podstawę ogrodu tworzyły rośliny krajowe, zebrane podczas wycieczek lub nadsyłane przez nauczycieli, ogrodników, aptekarzy. Sprowadzał również do ogrodu zagraniczne gatunki zbóż, jarzyn, roślin lekarskich i rozdawał je bezpłatnie mieszkańcom okolicznym. Utrzymywał stosunki z najwybitniejszymi florystami europejskimi, od których otrzymywał bogate materjały. Po zamknięciu Liceum krzemienieckiego przez kilka lat pozostawał w Krzemieńcu, gdzie likwidował ogród botaniczny, potem w r. 1834 przeniósł się do Kijowa i w Uniwersytecie Kijowskim wykładał przez trzy lata botanikę. W r. 1841 powrócił do Krzemieńca, gdzie 11 X 1842 zakończył życie i został pochowany na cmentarzu bazyljańskim. Oprócz wymienionych prac nad florą Galicji, Podola i Wołynia, drukowanych głównie w »Dzienniku wileńskim« i w »Pamięt. farmaceut wileń.«, B. opracował monografję rodzaju Artemisia oraz ogłosił szereg prac florystycznych we »Florze« (czasopismo botaniczne niemieckie) oraz w biuletynach Tow. przyrodników w Moskwie. Napisał również recenzje dzieł Eichwalda, Dziarkowskiego i Siennickiego. Jako człowiek odznaczał się łagodnością charakteru, niezwykłą pracowitością i wytrwałością. Tak gruntownie opanował język polski, że nietylko przyczynił się do poprawienia polskiej nomenklatury botanicznej, ale i innym wytykał błędy językowe. Nie znając języka rosyjskiego, wykładał w Uniw. Kijowskim po łacinie.

 

»Bull. Soc. Natur. de Moscou.«, 341–360; »Bibljot. war.« 1845, III 149; »Bibljot. war.« 1852, IV 170; Kośmiński; »Pamięt. fizjograf.« 1896; »Ziemia« 1926, 277–280 (to samo w broszurze »Krzemieniec« 1926); Rolle, Ateny wołyńskie. Wyczerpującej bibljografji prac B. nie mamy; w podanej w Bibljot. war. 1845 oraz w słowniku Kośmińskiego brak niektórych prac, między innemi drukowanych w »Pamięt. farmaceut. wileńskim« (1820, 137, 241). Bogate zielniki, zbiór owadów, bibljoteka oraz liczne notatki i rękopisy B. znajdują się w Kijowie.

January Kołodziejczyk

 
 

Chmura tagów

 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.