Potworowski Tadeusz (1882–1949), ziemianin, poseł na sejm R. P., senator. Ur. 12 VI w Poznaniu, był synem Henryka Adolfa, ziemianina, i Marii z Bronikowskich, bratem stryjecznym Gustawa, dyplomaty (zob.). Rodzice P-ego sprzedali majątek Sielec w Poznańskiem i przenieśli się w r. 1886 do Małopolski.
Od r. 1896 P. uczęszczał do IV klasy Wyższej Szkoły Realnej w Stanisławowie, w której w r. 1900 uzyskał świadectwo dojrzałości z odznaczeniem. Następnie zapisał się na Wydział Dróg i Mostów politechniki we Lwowie, lecz studia przerwał, by pomagać w gospodarowaniu w kupionym tymczasem przez ojca majątku Radcza w pow. stanisławowskim. W r. 1907 ożenił się ze Stefanią z Krzyżanowskich i początkowo gospodarował w majątku teścia Przewodów w pow. sokalskim, a następnie w wydzierżawionym majątku Hulcze również w pow. sokalskim. W l. 1913–14 był detaksatorem w Wydziale Okręgowym w Sokalu Galicyjskiego Tow. Kredytowego Ziemskiego we Lwowie. W r. 1920 został powołany do Wojska Polskiego i służbę odbył w randze kapitana w intendenturze aż do końca wojny polsko-radzieckiej. Potem powrócił do zajęć gospodarskich w Hulczach. Jednocześnie rozwijał działalność społeczną dla gospodarczego rozwoju Sokala i pow. sokalskiego. Przez pewien czas sprawował funkcje marszałka powiatu, aż do czasu, kiedy je przejął mianowany przez rząd starosta. Przyczynił się do wybudowania drewnianego mostu nad Bugiem, który łączył Sokal z przedmieściem Zabuże. Był komisarzem rządowym Hulcz.
W marcu 1928 P. został wybrany na posła do sejmu R. P. w okręgu wyborczym nr 51 (woj. lwowskie) z listy nr 1 Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem (BBWR). W Sejmie wchodził w skład Komisji Odbudowy Kraju oraz Komisji Komunikacyjnej. Na plenum Sejmu przemawiał w czasie dyskusji nad preliminarzem budżetowym Min. Robót Publicznych (6 II 1929). W dn. 3 VII 1930 zostało mu nadane obywatelstwo honorowe m. Sokala. W listopadzie 1930 został wybrany na senatora w woj. lwowskim (okręg nr 51) z listy BBWR. W Senacie zabierał głos w sprawach budżetu Min. Reform Rolnych (7 III 1931) i Min. Rolnictwa i Reform Rolnych (4 III 1935), noweli do ustawy z dn. 6 V 1924 o pomocy państwowej na odbudowę budynków zniszczonych lub uszkodzonych wskutek działań wojennych (18 III 1933), ustawy o nadzorze nad hodowlą bydła, trzody chlewnej i owiec (5 III 1934). Głosował za przyjęciem ustawy konstytucyjnej z r. 1935. W r. 1931 był członkiem delegacji polskiego parlamentu na obrady Unii Międzyparlamentarnej w Londynie. P. był członkiem Lwowskiej Izby Rolniczej, Związku Hodowli Koni, prezesem Zrzeszenia Producentów Spirytusu, członkiem Wydziału Związku Ziemian Wschodnich Województw Małopolski we Lwowie, wiceprezesem Związku Ziemian, członkiem Rady Giełdy Zbożowej i Towarowej we Lwowie oraz członkiem sądu rozjemczego tejże Giełdy. W dn. 6 IX 1934 został obrany prezesem Małopolskiego Tow. Rolniczego. W wyborach do Senatu w dn. 15 IX 1935 został wybrany na zastępcę senatora w woj. lwowskim. W r. 1935 był członkiem Komitetu Związku Izb i Organizacji Rolniczych R. P.
Okres drugiej wojny światowej do r. 1945 spędził P., gospodarując w majątku Hulcze. Po wojnie był współorganizatorem przemysłu gorzelniczego w Polsce i dyrektorem Krakowskiego Oddziału «Zgorolu». W r. 1946 był kierownikiem Kursów Gorzelniczych «Zgorolu» w Krakowie. Zmarł 8 IX 1949 w Krakowie, pochowany został na cmentarzu Rakowickim. Był odznaczony Orderem Polonia Restituta.
W małżeństwie zawartym w r. 1907 ze Stefanią z Krzyżanowskich (1885–1963) P. miał dwoje dzieci: Irenę (1907–1928), żonę Kazimierza Kisielnickiego, i Jana (ur. 1913), inżyniera rolnika, zamieszkałego w Londynie.
Album-Skorowidz Senatu i Sejmu. 1935–1940, s. 198; Rzepeccy, Sejm i Senat 1928–33, s. 105 (fot.), 106, 203 4, 211; Who’s Who in Central and East-Europe 1933/4, Zurich 1935; toż 1935/6, Zurich 1937; Boniecki, XII 48; Borkowski, Almanach, s. 784; – Ihnatowicz, Vademecum, II 122, 132; Organizacje ziemiańskie na ziemiach polskich, Praca zbior., W. 1929 s. 89; – Sprawozdanie Dyrekcji c. k. Wyższej Szkoły Realnej w Stanisławowie za r. szk. 1896/7, Stanisławów 1897; toż za r. szk. 1897/8, tamże 1898; toż za r. szk. 1899/1900, tamże 1900; Spraw. stenogr. Sejmu, 27 III 1928–29 III 1930; Spraw. stenogr. Senatu, 9 XII 1930–4 VII 1935 (pos. 1, 5, 12, 17, 50, 54, 65, 69, 75, 80); Sprawozdanie Związku Izb i Organizacji Rolniczych Rzeczypospolitej Polskiej z działalności w roku 1934/5, W. 1936 s. 127; Szematyzmy Król. Galicji, 1913–14; Tatarkiewiczowie T. i W., Wspomnienia, W. 1979; – „Dzien. Pol.” 1949 nr 248 s. 4; „Polska Zbrojna” 1930 nr 323 s. 1; „Rolnik” 1934 nr 38 s. 602, nr 39 s. 609 (fot.); – Materiały Red. PSB: Pisemna informacja syna Jana Potworowskiego; Informacje Dezyderego Chłapowskiego z Krakowa.
Henryk Korczyk