Raczkowski Teofil (ok. 1807–1863), dominikanin, kapelan powstańczy. Pochodził z gub. kowieńskiej.

W czasie wojny krymskiej był prawdopodobnie kapelanem w armii carskiej, gdyż otrzymał z tego tytułu «krzyż i medal brązowy». Był następnie wikarym w parafii Nowe Miasto (pow. poniewieski). W maju 1863 został kapelanem powstańczym w oddziale Adama (?) Żukowskiego; po śmierci tegoż 29 V pod Rogowem – u Wacława Ibiańskiego. W lipcu t. r. towarzyszył oddziałowi Ignacego Laskowskiego. Dn. 5/17 VIII «w potyczce przy wsi Paliszki… został schwytany z bronią w ręku». Skazany na śmierć przez sąd wojenny, został rozstrzelany w Kownie 11/23 VIII 1863.

Kubicki, Bojownicy kapłani, cz. II t. 3 s. 619– 20; Nowolecki, Pamiątka dla rodzin pol., I 128; Prasa tajna z lat 1861–1864, Wr. 1969 II; Rok 1863. Wyroki śmierci, Wyd. W. Studnicki, Wil. [1923] s. 39, 93 b.

Stefan Kieniewicz