Przerębski (Przerembski) Wincenty h. Nowina (ok. 1524–1572), kasztelan rozpierski. Był synem Jakuba, kaszt. sieradzkiego, i Zofii Szafrańcówny z Pieskowej Skały, bratem arcbpa Jana (zob.).

P. studiował na Uniw. Krak. od r. 1538. Karierę swoją zawdzięczał, podobnie jak brat Jan, protekcji podkanclerzego Samuela Maciejowskiego. Za jego wstawiennictwem został 26 III 1547 mianowany stolnikiem sieradzkim. Później wspierał go brat podkanclerzy. W r. 1565 dostał P. zgodę na wykupienie z rąk sukcesorów Stanisława Odrowąża ze Sprowy star. opoczyńskiego; do części tego starostwa miała prawa jego matka i odstąpiła mu je 12 II 1555. Starostwo to, jako obciążone starymi sumami, nie zostało poddane egzekucji, nie objęto go również lustracją w l. 1564–5. W r. 1563 został P. kaszt. rozpierskim. Wśród współczesnych uchodził za biegłego prawnika, często występował, wraz ze stryjecznym bratem Brykcjuszem (zob.), pisarzem ziemskim sieradzkim, na rokach ziemskich sieradzkich (m. in. w l. 1563, 1564, 1565 i 1569). W l. 1570–2, wraz z ówczesnym bpem kujawskim, Stanisławem Karnkowskim, brał udział w powołanej przez króla komisji do rozgraniczenia dóbr kapituły krakowskiej. Z dóbr dziedzicznych w ziemi sieradzkiej (pow. radomszczański) miał P. w l. 1552–3: Przerąb, Bartodzieje, Lipowczyce, Masłowice, Wolę Przerębską. Był właścicielem dworu w Piotrkowie. Z dóbr domeny królewskiej, oprócz star. opoczyńskiego, trzymał w ziemi sieradzkiej wsie: Zawady, Konary i Rudniki. Dzięki protekcji brata Jana uzyskał w r. 1559 (18 IV) od kapituły krakowskiej przywilej na eksploatację młyna w Dobrogoście. Zmarł w r. 1572, po 7 VI.

P. był żonaty trzykrotnie: jego pierwszą żoną była (1548) Barbara, córka Mikołaja Dzika z Pierzchni, drugą (1555) Barbara Woźnicka, córka podkomorzego łęczyckiego Jana, dożywotnia posiadaczka wsi królewskiej Lućmierz w ziemi łęczyckiej, i trzecią (1570) Katarzyna Sierakowska, córka Jana z Bogusławic, woj. łęczyckiego.

P. pozostawił synów: Mikołaja (zm. 1588), studenta uniwersytetu w Ingolsztacie i w Dillingen (1565), i Jana (zm. 1585), studenta Uniw. Krak. (1574), dożywotniego posiadacza Lućmierza. Córkami P-ego były: Anna, żona Jana Korneckiego (zob.), i Zofia, żona Mikołaja Koniecpolskiego, kasztelanica rozpierskiego.

Korytkowski, Arcbpi gnieźn., s. 242; Okolski; Słown. Geogr. (Przerąb); Niesiecki; Paprocki; – Akta podkanclerskie Krasińskiego, III 405; Album stud. Univ. Crac., II 291, III 95 (Jan); Kaffka T., Obserwa życia regularnego…, Kr. 1772 (dedykacja z genealogią Przerembskich); Lustracja województw wielkopolskich i kujawskich 1565, Bydgoszcz 1961 cz. 1; Lustracja województwa sandomierskiego 1564–1565, Wr. 1963; Matricularum summ., IV, V 133, 1017, 6886, 6907, 7208, 7239, 7300; Pamiętniki o Koniecpolskich, Wyd. S. Przyłęcki, Lw. 1842 s. 192; Polacy na studiach w Ingolsztacie, Wyd. P. Czaplewski, P. 1914 (Mikołaj); Regestra thelonei Wlad.; Źródła Dziej., XIII 274, 275, 281, 285; – AGAD: Ks. ziemskie sieradzkie, nr 36 k. 1, ks. 36 b k. 1, ks. 37 k. 90v., ks. 40 k. 1; Arch. Państw. w Kr. Oddz. na Wawelu: Terr. Crac. t. 46 s. 1258, t. 74 s. 524–526; B. Czart.: rkp. 3328 k. 1; B. Raczyńskiego: rkp. 1645 nr 9 (oryginał).

Janusz Byliński