Kuflewski Władysław Augustyn (1870–1945), chirurg, działacz polonijny w Stanach Zjedn. A.P. Ur. 26 V w Jaroszewie koło Poznania, był synem Augusta, nauczyciela miejscowej szkoły, i Salomei Kalacińskiej. Początkowo przygotowywał się do zawodu nauczycielskiego, wkrótce jednak zmienił kierunek zainteresowań i złożył egzamin na ogrodnika. W r. 1886 wyjechał do Stanów Zjedn. A.P. i osiadł w Chicago. W r. 1889 ukończył szkołę aptekarską Chicago College of Pharmacy, w t. r. rozpoczął studia medyczne w College of Physicians and Surgeons of Chicago, które ukończył z odznaczeniem w r. 1894, uzyskując dyplom doktora medycyny. Od r. 1895 został zatrudniony w szpitalu polskim w Chicago, a w r. 1896 w szpitalu powiatowym, gdzie pracował przez dziesięć lat. Równocześnie od r. 1897 jako asystent, a od r. 1898 jako profesor chirurgii wykładał w Chicago Clinical School. Wybrany lekarzem naczelnym Związku Narodowego w r. 1896, urząd ten piastował z małą przerwą dwadzieścia pięć lat. Uzyskał również stopień naczelnego chirurga Szpitala Św. Marii z Nazaretu. W r. 1912 otrzymał tytuł «bakałarza» (bachelor) chirurgii w American College of Surgeons, stopień bardzo rzadki, uprawniający do podpisywania się «F. A. C. S.» (Fellow of American College and Surgery). Opublikował w pismach fachowych wiele artykułów o chirurgii i możliwościach szerzenia chorób poprzez książki (Jak oczyszczać książki, 1901, Alkohol i jego wpływ na człowieka, 1897, Technika chirurgii i jej znaczenie, 1904, Znaczenie czystości, 1900 i in.) oraz w prasie polskiej liczne popularne artykuły o higienie. Tłumaczył także artykuły polityczne i literackie na język polski oraz z języków obcych na angielski. Znana była pod jego imieniem jako «Doktora K-ego leczenie po złamaniu dolnych kończyn» metoda, stwarzająca dla pacjenta możliwość poruszania się natychmiast po wypadku. K. prowadził również badania nad leczeniem i powstrzymywaniem rozwoju gruźlicy.
K. brał czynny udział w życiu narodowym polskim; odgrywał znaczną rolę (grand marshal) w czasie uroczystości odsłonięcia pomnika K. Pułaskiego w Chicago i T. Kościuszki w Waszyngtonie w r. 1910. W t. r. był delegatem na I Kongres Polaków w Waszyngtonie i przewodniczącym Komitetu Finansowego. Był prezesem Wydziału Biblioteki i Muzeum Związku Narodowego Polskiego, dyrektorem i wiceprezesem biblioteki miejskiej, dyrektorem i wiceprezesem w Miejskim Wydziale Edukacyjnym. Jako jeden z założycieli Tow. Lekarzy Polskich był jego długoletnim prezesem i członkiem, a ponadto członkiem czynnym zrzeszeń fachowych Chicago Medical Society, Illinois Medical Society, American Medical Society i in. Był też członkiem Krakowskiego Tow. Lekarskiego. Ożeniony (w r. 1906) z Anielą Różą Ćwiklińską, miał córkę Adelę Alicję. Zmarł w Chicago 23 X 1945 r., pochowany na cmentarzu Św. Wojciecha.
Historical Encyklopedia of Illinois, Chicago 1915 II; Who’s who in Polish America; – Chicagoans, as we see them, Chicago 1904 s. 128; Cook J. W., The Educational History of Illinois, Chicago 1912 s. 639 (fot.); – „Chicago News Letter” 1902 nr z 26 VII; „Dzien. Chicagowski” 1943 nr z 29 XII s. 6, 1945 nr z 24 X s. 10; „Dzien. Związkowy” 1919 nr z 31 III; Kalendarz dla ludu polskiego, 1906 s. 91–2; „Men of Illinois” (Chicago) 1902 (fot.); „The Mercantile and Financial Times” (New York and Chicago) 1902 nr 55 (fot.); „Sztandar” 1897 nr z 6 I, 1899 nr z 15 VII; – Materiały dostarczone przez J. C. Waltera z Chicago w posiadaniu Red. PSB.
Irena Homola