Czarkowski Władysław (ok. 1827–1863), lekarz i powstaniec. Rodem z Podlasia, medycynę skończył w Uniw. Moskiewskim. Długie lata trudnił się prywatną praktyką lekarską w Łosicach na Podlasiu, gdzie w charakterze naczelnika okręgowego przed wybuchem powstania styczniowego brał wybitny udział w jego organizacji. Wreszcie na czele własnego oddziału ochotników ze szlachty zaściankowej uderzył 23 I 1863 na załogę rosyjską w Łosicach i w tymże dniu stoczył potyczkę pod Stokiem Lackim. Pod pseud. »Pióro« lub »Czajka«, dowodząc swoją partią, bił się ze zmiennym szczęściem kolejno pod Siemiatyczami, Międzylesiem i Mingosami. Rząd Narodowy mianował go naczelnikiem cywilnym pow. bialskiego. Pochwycony i poznany przez Rosjan w chwili przewożenia w przebraniu chłopskim ważnych dokumentów, na skutek wyroku sądu wojennego został stracony w Siedlcach 29 VII 1863.

Z pamiętnika Romana (Rogińskiego) 1859–63, Kr. 1898, 42; Kolumna Zygm., Pamiątka dla rodzin pol., Kr. 1868, I 40; Klukowski Z., Lekarze w powstaniu 1863 r. (»Arch. Hist. i Filoz. Medycyny«, P. 1926, IV 190).            

Michał Brensztejn