Gryglicki (Gryglicius, Greglicius) Wojciech (Albert) (zm. 1670), profesor prawa kanonicznego na Akademii Zamojskiej, znawca języków orientalnych (semickich). Studiował w Krakowie, gdzie uzyskał doktorat obojga praw oraz filozofii. W r. 1649 powołany został na pierwszego profesora prawa kanonicznego w Akademii Zamojskiej. Był też kanonikiem kolegiaty zamojskiej, kustoszem sitaneckim, w r. 1656 po procesie toczonym przez Akademię z bpem sufraganem chełmskim, Świrskim, uzyskał probostwo w Wilkołazie z beneficjów po zmarłym prof. Siekanowiczu. 26 II 1665 r. zrezygnował z tych wszystkich godności i przeniósł się do Krakowa, gdzie był penitencjariuszem kościoła katedralnego i kanonikiem skalmierzyckim. Zmarł w Krakowie 16 VII 1670 r. Szymon Starowolski oraz autor panegiryku, wydanego w r. 1649, przypuszczalnie J. Ch. Czechowic, stwierdzają, że G. znał j. hebrajski, arabski, syryjski i grecki. W tym okresie tego rodzaju znajomość języków orientalnych należała do rzadkości.
Estreicher; Jocher, I 280, 455 (streszcza Starowolskiego); – Barycz, Historia UJ, s. 95; Kochanowski J. K., Dzieje Akademii Zamojskiej, Kr. 1900 s. 110, 114, 129 (nazywa G-ego mylnie Adamem); Reychman J., Początki orientalistyki na uczelniach polskich, „Przegl. Powsz.” 1939 nr 7–8 s. 136–7; Sołtykowicz J., O stanie Akad. Krak., Kr. 1810 s. 298; – Anacephalaeosis profesorum Academiae Zamoscensis, Wyd. J. A. Wadowski, W. 1899–1900 s. 125; Starowolski Sz., Laudatio almae Acad. Crac., 1639 s. 30, 35/36.
Jan Reychman
Powyższy tekst różni się w pewnych szczegółach od biogramu opublikowanego pierwotnie w Polskim Słowniku Biograficznym. Jest to wersja zaktualizowana, uwzględniająca opublikowane w późniejszych tomach PSB poprawki i uzupełnienia.