Bartnicki Wojciech, h. Dołęga, z Bartnik pod Przasnyszem, drugi syn Stanisława ze Strzegowa, sędziego z. zawkrz., 1413–1419, i płockiego, 1429–1456. Kupił 1440 wójtostwo w Bartnikach, 1454 Mdzewo pod Mławą, po 1466 Narzym w Prusach. Pisał się bądź Strzegowskim z Bartnik, bądź Bartnickim (de Barthniky). 1457 sędzia z. ciechan., 1466 kasztelan ciechan., 1470 kaszt. Zakroczym., 1472 i 1480 bierze udział w komisji, ustalającej granice między Zakonem a Mazowszem. Żył jeszcze 1485, zm. przed 1487. W r. 1493 synowie podzielili się ojcowizną: Tomasz dostał Pokrytki (Pokrite Wodi w 1349, ob. Lubomirski, K. Maz., s. 60) w z. zawkrz. i Narzym w Prusiech (stąd Narzymscy), a Jakób Bartniki w pow. ciechan. (stąd Bartniccy). Trzecim synem był Mikołaj, kantor płocki.
Lasocki Zygm., Szkice z życia szlachty zawkrzeńskiej w XV i XVI w., W. 1932, odb. z »Mies. Herald«; Boniecki, Herbarz; Codex Epist, XV 371 i 374; Wierzbowski, Matric. R. Pol. summ. IV. Supl. nr 1156.
Ks. Władysław Mąkowski