Chodyński Zenon (1836–1887), ksiądz, historyk Kościoła. Ur. 4 XI w Kaliszu z rodziców Feliksa i Honoraty z Wesołowskich. Był bliźniaczym bratem Stanisława Ch. i przechodził niemal identyczne koleje życia. Razem kończyli szkołę realną w Kaliszu, Akademię Duchowną w Warszawie, równocześnie otrzymali święcenia kapłańskie i wikariat w Sieradzu, a w r. 1866 zostali profesorami Seminarium Duch. we Włocławku. Ks. Zenon Ch. pierwszy z duchowieństwa świeckiego przejął kierownictwo tegoż Seminarium od ks. misjonarzy, którzy po powstaniu styczniowym ulegli kasacie i zmuszeni zostali Seminarium opuścić. W r. 1873 został mianowany regensem seminarium i na tym stanowisku zmarł 15 V 1887. Ponadto był Ch. od r. 1881 kanonikiem, prałatem kustoszem (1883), prałatem archidiakonem (1887) i sędzią surogatem konsystorza włocławskiego. Podobnie jak brat zasłużył się tak na stanowisku regensa włocławskiego seminarium, jak i na polu naukowym, pozostawiając szereg prac z zakresu historii Kościoła, z których najważniejszymi są: Decretales summorum pontificum pro Regno Poloniae et Constitutiones Synodorum Provincialium et Dioecesanarum regni eiusdem ad summam collectae (3 tomy druk. przy współpracy ks. E. Likowskiego, P. 1869–83); Synodus Archidioecesana Gnesnensis praesidente Stan. Karnkowski Arch. gnesn. Lovicii 1583 celebrata (W. 1872); Acta Synodi Dioecesanae Luceoriensis per Bernardum Maciejowski Ep. Luceor. tribus postremis diebus Februarii A. D. 1589 celebratae (W. 1875); Statuta synodalia dioecesis Wladisl. et Pomeraniae (W. 1890); Monumenta historica dioecesis Wladislav. (Włocławek, pierwsze 6 zeszytów r. 1881–7); Uchansciana Wladislaviensia ab anno 1557–1562 ex tabularia Capituli Wlad. (II Uchansciana, wyd. T. Wierzbowskiego, W. 1895) i in. Poza tym był ks. Zenon Ch. współpracownikiem Encyklopedii Kościelnej ks. Nowodworskiego.
Źródła jak przy poprzednim artykule o ks. Stanisławie Chodyńskim.
Ks. Michał Morawski