Fredro Zygmunt († 1663), kasztelan sanocki, był synem Kaspra i Magdaleny z Dunikowskich. W ll. 1639–48 spotykamy go w charakterze poborcy podatkowego i administratora czopowego w województwie ruskim. W r. 1648 został F. obrany sędzią kapturowym, po czym w r. 1652 posłował na sejm. W r. 1655 sejmik naznaczył F-rę, wówczas już kasztelana sanockiego, na dowódcę pospolitego ruszenia ziemi sanockiej. Ponieważ jednak do wyruszenia tego pospolitego ruszenia nie doszło, F. przesłał zaciągnięty na swój koszt oddział 75 żołnierzy do obozu hetmanów. W początkach r. 1656 objął F. ponownie stanowisko dowódcy pospolitego ruszenia ziemi sanockiej. W następnym roku w związku z niebezpieczeństwem ze strony Rakoczego zwołał F. sejmik ziemi sanockiej. Pod koniec wojny szwedzkiej sejmik uchwalił wypłacić F-rze 4500 zł za poniesione przez niego w celu usprawnienia obrony ziemi koszta. Mimo swego stosunkowo wysokiego stanowiska należał F. jednak do niespokojnych duchów tych czasów. Tak więc w r. 1643 brał udział w napadzie na sejmiku na kasztelana sanockiego Boguskiego, później zaś uczestniczył w walkach o władykat ruski w Przemyślu.

Niesiecki; Boniecki; Łoziński W., Prawem i lewem; A. G. Z. XX i XXI.

Władysław Czapliński