Łempicki Zygmunt Leonard Junosza (1867–1932), generał W.P. Ur. 15 XI w majątku Kochanowszczyzna (pow. Kalwaria) w ówczesnej gub. suwalskiej, syn Mieczysława i Kornelii z Rekoszów. Ukończył 7 klas gimnazjum w Mariampolu, po czym w sierpniu 1885 wstąpił ochotniczo do armii rosyjskiej; w r. 1887 był słuchaczem wojskowej szkoły kawaleryjskiej w Twerze. W r. 1889 awansował na podporucznika, w r. 1900 został rotmistrzem, w r. 1912 – pułkownikiem. W czasie pierwszej wojny światowej dowodził najpierw 13 p. huzarskim, później przez dwa lata – 1 brygadą 13 dyw. kawalerii i czasowo dyw. kawalerii. W armii rosyjskiej otrzymał przezwisko «polski wojewoda». Po rewolucji marcowej 1917 r. uczestniczył Ł. w I Ogólnym Zjeździe Wojskowych Polaków w Piotrogrodzie (czerwiec 1917); brał udział w komisji organizacyjnej sekcji wojskowej. Następnie w październiku t. r. formował w I Korpusie Polskim 3 p. ułanów w Krasnym Brzegu, zajmując stanowisko dowódcy tegoż pułku. Dn. 1 II 1918 Ł. został mianowany dowódcą brygady, a w miesiąc później dowódcą 1 dyw. ułanów. Dn. 21 V 1918 podczas zamachu ppłka P. Barthela de Weydenthal w I Korpusie Ł. był jedynym dowódcą, który uznał nowe kierownictwo.
Zwolniony, z prawem awansu do rangi generała podporucznika i ze starszeństwem od r. 1914, z I Korpusu Polskiego w wyniku jego demobilizacji, wstąpił w listopadzie 1918 do W.P. jako generał brygady i zajmował kolejno stanowiska: prezesa Komisji Kwalifikacyjnej dla Oficerów Kawalerii, prezesa Komisji Regulaminowej Kawalerii; pełnił obowiązki inspektora jazdy, był szefem Departamentu VIII (taborów i koni) Min. Spraw Wojskowych (MSWojsk) i wreszcie zastępcą dowódcy Okręgu Generalnego w Kielcach. W r. 1920 był członkiem Rady Wojskowej MSWojsk. W stan spoczynku przeniesiony został 1 IV 1921, następnie zweryfikowany w stopniu tytularnego generała dywizji. Ł. zmarł w Warszawie 27 II 1932 i pochowany został na cmentarzu Powązkowskim w Alei Zasłużonych. Ł. odznaczony był Orderami: Virtuti Militari V kl., rosyjskim Św. Stanisława 3 i 2 kl. z mieczami, Św. Anny 3 i 2 kl. z mieczami, Św. Włodzimierza 4 i 3 kl. z mieczami, pruskim Orderem Czerwonego Orła 3 kl., Orderem Korony Pruskiej 3 kl., Św. Andrzeja na wstędze. Małżeństwo Ł-ego z Julią Michaliną Żaba (3 IX 1898) było bezdzietne.
Enc. Wojsk., IV; – Wrzosek M., Polskie korpusy wojskowe w Rosji w latach 1917–1918, W. 1969; – „Polska Zbrojna” 1932 nr 62, 63; – Centr. Arch. Wojsk.: Akta personalne Ł-ego.
Piotr Stawecki