Skotnicki (wcześniej Szkotnicki) Adam Andrzej (1889–1952), ekonomista, działacz związkowy i polityczny. Ur. 30 XI w Monasterzu, w pow. jarosławskim, był synem Kaspra, majstra murarskiego w Jarosławiu, i Józefy z Mazurkiewiczów.
S. ukończył cztery klasy gimnazjum w Jarosławiu i od r. 1908 uczył się w szkole handlowej, noszącej już wówczas nazwę Akademii Handlowej, w Krakowie; ukończył ją w r. 1912. Po odbyciu rocznej służby w wojsku austriackim (ukończył szkołę oficerów rezerwy przy 16. pp obrony krajowej), pracował w biurze Gazowni Miejskiej w Krakowie. Podczas nauki w Akad. Handlowej był założycielem i przewodniczącym organizacji młodzieży niepodległościowej, która tworzyła w Polskich Drużynach Strzeleckich cztery sekcje. Był też założycielem i prezesem Związku Absolwentów Akad. Handlowej.
Po wybuchu pierwszej wojny światowej S. wcielony został do armii austro-węgierskiej, w której służył do 3 X 1918. Podczas wojny od stopnia chorążego (4 VIII 1914) awansował do stopnia porucznika (1 VIII 1917). Do WP wstąpił 31 X 1918. Przydzielony został do 20. pp 4. Armii na stanowisko zastępcy oficera rozdzielczego, a następnie referenta ewakuacyjnego. Zasłużył się w czasie wojny polsko-sowieckiej przy ewakuacji Mińska Lit. w maju 1920, a potem podczas odwrotu 4. Armii od Słonimia do Warszawy. Dzięki przygotowanym i przeprowadzonym przez niego planom ewakuacyjnym zdołano uratować dużej wartości majątek państwowy. Z powodu odniesionych ran postrzałowych został 31 X 1920 przeniesiony do Dowództwa Okręgu Generalnego w Krakowie na etat w Wydziale I Sztabu do akcji demobilizacyjnej.
Z WP S. wystąpił 9 II 1922 na własne żądanie (w stopniu kapitana rezerwy) i podjął pracę w Polskim Banku Przemysłowym w Krakowie. Od 1 III 1929 pracował jako rewident bilansowy Izby Skarbowej w Krakowie, a następnie do r. 1939 zastępca dyrektora firmy «Węgiel» (reprezentacji kopalń krakowskich i pszczyńskich).
W l. 1924–6 był S. prezesem Oddziału Związku Zawodowego Pracowników Bankowości, a w l. 1927–30 – prezesem Rady Okręgowej Centralnej Organizacji Związków Zawodowych Pracowników Umysłowych w Krakowie. Od r. 1931 pełnił funkcję prezesa Rady Okręgowej Związków Zawodowych Pracowników Umysłowych «Unia» w Krakowie. W l. 1934 i 1938 był wybierany na radnego miasta Krakowa. Był członkiem Stronnictwa Ludowego, a następnie Obozu Zjednoczenia Narodowego (OZN). W r. 1938 został wybrany z listy OZN na posła na Sejm RP w okręgu wyborczym nr 81 w Krakowie. W Sejmie należał do klubu parlamentarnego OZN i pracował w Komisjach: Budżetowej, Pracy oraz Zdrowia i Opieki Społecznej. Nie udało się ustalić jego losów wojennych i powojennych. Zmarł 9 V 1952 w Krakowie, pochowany został na cmentarzu Rakowickim. Był odznaczony m. in. Medalem Niepodległości i odznaczeniami austriackimi: Srebrnym Medalem Waleczności II kl. z dekoracją wojenną, Srebrnym Signum Laudis, Wojskowym Krzyżem Zasługi III kl., Krzyżem Karola.
W małżeństwie z Olgą Jowanowicz, która pozostała przy swoim nazwisku, S. dzieci nie miał.
Izby Ustawodawcze, „Przekrój” 1939 nr 1 s. 89 (fot.) – 90; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, W. 1994 (fot.); – Sprawozdanie c.k. Dyrekcji Akademii Handlowej w Krakowie za [l. szk.] 1908–1912, Kr. 1908–12 (jako Szkotnicki); Sprawozdanie Dyrekcji Gimnazjum w Jarosławiu za r. 1903 i za r. 1906 (jako Szkotnicki); – „Krak. Kur. Poranny” 1938 nr 293 s. 5, nr 295 s. 5; – CAW: Akta S-ego, sygn. MN 87, AP 26091, 7775, OOP/2–910; Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Jarosławiu: Akta, Katalog klasy piątej z r. 1906/7 c.k. gimnazjum w Jarosławiu.
Jerzy Kornaś