Bielatowski Adrjan (1700–1770), nauczyciel i panegirysta pijarski. Urodził się w woj. krakowskiem w miejscowości bliżej nie znanej. Po wstąpieniu do zakonu pijarskiego przez sześć lat uczył filozofji scholastycznej, a przez następnych sześć zasad teologji. Prócz tego zajmował się medycyną i matematyką, w szczególności gnomoniką, i po różnych domach pijarskich sporządził dużo zegarów słonecznych, które jeszcze na początku XIX w. utrzymywały pamięć o ich twórcy. W r. 1755 był profesorem matematyki w Szczuczynie; już wówczas miał gotowy rękopis obszernej Gnomoniki w języku łacińskim, która jednak nie wyszła drukiem. Należał do lepszych kaznodziejów zakonnych. Przez sześć lat doskonale wywiązywał się z obowiązków magistra nowicjuszy, wkońcu zaś został prorektorem domu pijarskiego w Podolińcu na Spiszu, gdzie zmarł 10 III 1770. Dbając o potrzeby zakonu, pisał B. i ogłaszał drukiem liczne panegiryki okolicznościowe, w których sławił pochodzenie i zasługi osób, wspierających pijarów.

Janocki J. D., Lexikon d. itzlebenden Gelehrten in Polen, Breslau 1755, II 150; Bielski Sz., Vita et scripta quorundam… Scholarum Piarum… professorum, W. 1812, 75–76; Estr.

Stanisław Szczotka