Milker Aleksander Robert (1867–1924), publicysta, wydawca, działacz społeczny. Był z pochodzenia Niemcem. Ur. 7 VII w Łodzi, był synem łódzkiego kotlarza Franciszka i Marii z domu Zeiser. M. uczęszczał do 4-klasowej szkoły Jana Graczyka w Łodzi, po czym ukończył w Warszawie Czwarte Gimnazjum. Po powrocie do Łodzi rozpoczął pracę w redakcji niemieckiej gazety „Lodzer Zeitung”. Kierunek gazety nie odpowiadał mu. Po kilku latach wystąpił z redakcji „Lodzer Zeitung” i postanowił usamodzielnić się. Wspólnie z Aleksym Drewingiem założył własną gazetę pt. „Neue Lodzer Zeitung”. Numer pierwszy tej gazety ukazał się 15 IX 1902; wychodziła ona także po śmierci M-a, przetrwała do r. 1939. Odegrała poważną rolę w życiu polityczno-społecznym miasta. Program pisma zakładał zgodne współżycie ludności polskiej i niemieckiej, tolerancję w słowie i piśmie. M., nie zarzekając się swego niemieckiego pochodzenia, czuł się obywatelem ziemi polskiej; na łamach gazety łagodził tarcia i antagonizmy. Polskie społeczeństwo otaczało M-a szacunkiem i darzyło zaufaniem. W czasie pierwszej wojny światowej „Neue Lodzer Zeitung” miała duże trudności ze strony okupacyjnych władz niemieckich. W r. 1919 powstało stronnictwo polityczne Deutsch-Polnische Demokraten, na czele którego stanęli M., Aleksy Drewing i Edward Habermann. Stronnictwo to zwalczało niemieckich aktywistów, którzy współpracowali z okupantem niemieckim w okresie pierwszej wojny światowej. Prócz pracy wydawniczej i publicystycznej M. rozwijał szeroką działalność społeczną. Brał udział w pracach licznych organizacji i instytucji łódzkich, jak np. w towarzystwach: śpiewaczym, muzycznym, gimnastycznym, Ochotniczej Straży Pożarnej, Tow. Dobroczynności, Stowarzyszeniu Właścicieli Drukarń i Litografii, Łódzkim Oddziale Czerwonego Krzyża, Tow. Kredytowym w Łodzi i in. Zmarł 22 XI 1924 w Łodzi, pochowany został na Starym Cmentarzu Ewangelickim.
M. ożeniony był z Polką Marią Rachalewską (ur. 1880 w Piotrkowie), z którą miał troje dzieci: Marię (ur. 1899), Aleksandra Rudolfa (ur. 1905), w l. 1927–8 redaktora odpowiedzialnego dwutygodnika „Polski Przemysł Włókienniczy”, i Karola (ur. 1910).
Kaszubina W., Bibliografia prasy łódzkiej, W. 1967; – Cygański M., Mniejszość niemiecka w Polsce w latach 1918–1919, Ł. 1962; Rachalewski S., Zastygły nurt życia, Ł. 1938 s. 109, 110 (fot.); Rynkowska A., Ulica Piotrkowska, Ł. 1970; – Informator m. Łodzi z kalendarzem na rok 1919, Ł. 1919 s. 2, 246, 252; – „Głos Pol.” (Ł.) 1924 nr 321; „Goniec Łódz.” 1898 nr 215; „Kur. Łódz.” 1924 nr 320; „Łódź w Ilustr.” Dod. niedzielny do „Kur. Łódz.” 1925 nr 49 (fot.), 1939 nr 1 (fot.); „Neue Lodzer Zeitung” 1924 nr 304–9; „Nowiny” (Ł.) 1924 nr 130, 131, 137 Dod. niedzielny (fot.); „Republika” (Ł.) 1924 nr 320; „Rozwój” (Ł.) 1924 nr 321; – Arch. Państw. w Ł.: Akta Urzędnika Stanu Cywilnego, Paraf. Ewang. Św. Trójcy: Księga urodzeń, małżeństw, zgonów z r. 1867 nr 520, Księgi ludności stałej m. Łodzi z l. po 1900 r. nr 6 k. 290, Karty meldunkowe do spisu ludności m. Łodzi z r. 1918 litera M.; Urząd Stanu Cywilnego Ł. – Bałuty: sygn. 674/1/1898 (Akt małżeństwa); Urząd Stanu Cywilnego Ł. – Śródmieście: sygn. 289/23/ 1924 (Akt zgonu).
Wiesława Kaszubina