Ruta Antoni (1875–1939), szopkarz krakowski, murarz. Ur. na Grzegórzkach w Krakowie, w rodzinie murarskiej, jako syn Tomasza i Doroty.
Od młodości R. uczestniczył w występach kolędniczych. Z zamiłowaniami artystycznymi łączył manualne zdolności, zaczął więc sam wykonywać szopki nawiązując do «ezenekierowskiego» pierwowzoru. Ich cechą charakterystyczną był element tarczy zegarowej na wieży. Szopki takie produkowane seryjnie, przy zachowaniu podziału prac w rodzinie, znajdowały wielu nabywców w Krakowie i okolicach. Swoje umiejętności R. przekazywał synom. Przy ich pomocy przygotował pracę, która zdobyła drugie miejsce na pierwszym konkursie na najpiękniejszą szopkę zorganizowanym w Krakowie 21 XII 1937. Rok później, na konkursie nowe dzieło R-y otrzymało drugą lokatę. Oprócz szopek R. zajmował się wyrabianiem drobnych przedmiotów związanych z krakowskim folklorem jak: emausowy Żyd, krakowianka, lajkonik. Wraz ze swymi synami R. należał do rodziny krakowskich twórców ludowych, których działalność określana była w literaturze przedmiotu mianem «manufaktury Rutów». R. zmarł 23 III 1939 i pochowany został na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Z małżeństwa z Julią Dudek pozostawił dwóch synów: Tadeusza (zob.) i Antoniego (zob.).
Fot. w zbiorach Red. PSB; – Ludwikowski L., Wroński T., Tradycyjna szopka krakowska, Kr. 1978 s. 31–2; Reinfuss R., Szopki krakowskie, Kr. 1958 s. 12; Wroński T., Konkursy szopek krakowskich, Kr. 1973 s. 20, 22; – „Ilustr. Kur. Codz.” 1937 nr 354 s. 18, 1939 nr 354 s. 11; „Tempo Dnia” 1937 nr 354 s. 5, 1938 nr 353 s. 5; – Arch. Zarządu Cmentarza Rakowickiego: roczn. 1939; – Informacje rodziny.
Rafał Róg