Siemiatycki Chaim, pseud. i krypt.: Chaim Tiktiner, Chaim T (1908–1943), poeta żydowski piszący w jidysz. Ur. w Tykocinie, o rodzicach brak wiadomości.

S. otrzymał tradycyjną edukację żydowską w chederze i jeszybocie, który ukończył w wieku 19 lat, otrzymując formalne prawa rabinackie. Od r. 1929 żył w nędzy w Warszawie, utrzymując się z dorywczych robót. Już jego pierwsze wiersze ogłoszone w dzienniku „Hajnt” w r. 1929 zwróciły uwagę krytyki; uznano S-ego za wybitnego liryka o dużej wrażliwości na przyrodę i atmosferę codzienności, wyróżniającego się głęboką religijnością. S. publikował też opowiadania i artykuły literackie w żydowskich dziennikach i czasopismach literackich w Polsce (m.in. „Literariše Bleter”) i w Nowym Jorku. W formie książkowej ukazały się tylko dwa tomiki jego wierszy: Ojsgeštrekte hent (Wyciągnięte ręce, W. 1935) i Tropns toj (Krople rosy, W. 1938). W r. 1939 S. otrzymał nagrodę im. I. L. Pereca żydowskiego PEN-Clubu w Polsce.

Z początkiem drugiej wojny światowej S. przedostał się do zajętego przez ZSRR Białegostoku, nie brał jednak udziału w tamtejszym życiu literackim i nie publikował w prasie żydowskiej. W r. 1941 przeniósł się do Wilna. Pracował jako robotnik. We wrześniu 1943 został rozstrzelany przez Niemców w Ponarach pod Wilnem.

Tłumaczenia poezji S-ego na język polski znajdują się w: „Antologii poezji żydowskiej (1868–1968)” (Z. Szepsa) (Londyn 1980) i „Antologii poezji żydowskiej” (S. Łastika i A. Słuckiego) (W. 1983).

Leksikon fun der najer jidišer literatur, New York 1965 VI 494–5 (bibliogr.); Rawicz M., Majn leksikon, Montreal 1945 s. 153–5; – Niger S., Bleter gešichte fun der jidišer literatur, New York 1959 s. 368–70; – Heler B., Antologia: Dos lid iz geblibn, W. 1951 s. 141–53 (fot.)

Chone Shmeruk