Kwieciński Feliks (1850–1932), botanik, florysta. Ur. 16 V w Świętomarzu (pow. Iłża), był synem Franciszka i Marianny Mydlarskiej. Uczęszczał do szkoły w Sandomierzu, maturę zdał w r. 1872 w Kielcach. W l. 1873–8 studiował na Wydziale Przyrodniczym Uniw. Warsz. Po uzyskaniu w r. 1878 stopnia kandydata nauk przyrodniczych był przez kilka lat nauczycielem biologii w żeńskich gimnazjach warszawskich, ale na skutek prześladowania ze strony władz rosyjskich w okresie apuchtinowskim został ok. r. 1890 zmuszony do przeniesienia się na teren pow. włodawskiego, gdzie pracował w Zarządzie Akcyzy do ok. r. 1897. Następnie na krótki okres powrócił do Warszawy i ok. r. 1898 osiedlił się w Grójcu, pracując dalej jako urzędnik w akcyzie. Był jednym z założycieli męskiego gimnazjum w Grójcu, które powstało w r. 1912. Ewakuowany do Rosji w czasie pierwszej wojny światowej, przebywał do r. 1921 w mieście Sudża na terenie gub. kurskiej. Po powrocie do kraju przeszedł na emeryturę i w l. 1921–32 mieszkał w Grójcu.
K. należał do grona florystów współpracujących z drugiej połowie XIX w. z „Pamiętnikiem Fizjograficznym”. Utrzymywał m. in. kontakty naukowe z Karolem Drymmerem oraz z Karolem i Władysławem Majchrowskimi. Przyczynił się głównie do poznania flory Podlasia i pow. włodawskiego, przy czym badał zarówno rośliny niższe, jak i kwiatowe. Zielnik obejmujący mszaki, paprotniki oraz rośliny nago- i okrytozalążkowe został po jego śmierci przekazany do Zakładu Systematyki Roślin Uniw. Warsz. Cztery najważniejsze prace botaniczne, oparte na materiale zielnikowym, drukowane są w „Pamiętniku Fizjograficznym”. Są to: Spis mchów zebranych w 1888 w okolicach miasta Białej (T. 10: 1890 dz. III s. 94–100), Spis roślin skrytokwiatowych naczyniowych i jawnokwiatowych, zebranych w 1887 na gruntach majątku Woroniec (tamże s. 101–27) zawierający przeszło 450 gatunków, czyli 1/3 część flory tych okolic, Spis mchów i paprotników znajdowanych w r. 1891 na gruntach majątku Hańsk (tamże T. 12: 1892 dz. III s. 151–6), oraz Roślinność gminy Hańsk powiatu włodawskiego (tamże T. 14: 1896 dz. III s. 27–61); tereny te były dotychczas zupełnie nie opracowane pod względem florystycznym.
K. był żonaty z Kazimierą Rucińską. Zmarł 13 I 1932 r. w Grójcu koło Warszawy i został pochowany na miejscowym cmentarzu.
Estreicher; Szymkiewicz D., Bibliografia flory polskiej, Kr. 1925, Prace Monograficzne Komisji Fizjograficznej, II; Maślankiewiczowa Z., Biologowie polscy, Lw. [b. r.]; – Hryniewiecki B., F. K., „Acta Soc. Botanicorum Poloniae” Vol. 10: 1933 s. 555–7; – „Wszechświat” 1894 s. 155; – Arch. Liceum Ogólnokształcącego w Grójcu; Księga zgonów w Urzędzie Parafialnym w Grójcu.
Ligia Hayto