Szmyt Feliks (1895–1980), rzeźbiarz.
Ur. 10 VI w Poznaniu, był wnukiem Józefa Szmyta (zob.), jedynym dzieckiem Kazimierza (zob.) i Władysławy z Wiśniewskich.
S. ukończył cztery klasy gimnazjum w Poznaniu, po czym w l. 1911–14 był tam uczniem w warsztacie rzeźbiarsko-sztukatorskim. W okresie pierwszej wojny światowej służył w l. 1914–18 w armii niemieckiej. Po zakończeniu wojny wrócił do Poznania i w grudniu 1918 wstąpił do WP; w szeregach 1. p. ułanów walczył w r. 1920 w wojnie polsko-sowieckiej. W l. 1922–9 kształcił się w Poznaniu w Państw. Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego (PSZZiPA). Na poznańskim Salonie Stow. Artystów wystawił w r. 1924 kompozycję batalistyczną, dobrze przyjętą przez krytykę („Sztuka i Artysta” 1926 nr 6). Latem 1926 odbył praktykę w Fabryce Fajansu Stanisława Mańczaka w Chodzieży. W r. 1929 otrzymał w PSZZiPA absolutorium na Wydz. Rzeźby i Brązownictwa. Pracował następnie w Poznaniu jako rzeźbiarz i konserwator rzeźby. Należał do założonej tam pod koniec r. 1925 Grupy Artystów Wielkopolskich «Plastyka». W r. 1934 uczestniczył w wystawie sztuki religijnej w Poznaniu i Bydgoszczy. W pracowni PSZZiPA prowadził w l. 1934–5 doświadczenia nad udoskonaleniem techniki odlewów metodą na wosk tracony. Do parku w Wilkowie koło Wrześni wykonał w sztucznym kamieniu zespół figur o tematyce mitologicznej. W r. 1935 otrzymał Nagrodę Artystyczną m. Poznania. W poznańskim TPSP wystawiał w r. 1938 z Grupą «Plastyka». Mieszkał w tym czasie razem z ojcem w Poznaniu przy ul. Szamarzewskiego. Po wybuchu drugiej wojny światowej został aresztowany przez Gestapo; osadzony w poznańskim Forcie VII, był następnie przetrzymywany w więzieniu przy ul. Młyńskiej. Po wojnie pracował od r. 1945 jako konserwator rzeźby i rzemiosła artystycznego w Muz. Narodowym w Poznaniu. W r. 1965 przeszedł na emeryturę. Zmarł 7 XII 1980 w Poznaniu, został pochowany na cmentarzu Junikowo.
S. rodziny nie założył.
Mulczyński J., Poznańska Zdobnicza. Historia Państwowej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Poznaniu w latach 1919–1939, P. 2009; tenże, Rodzina Ludwika i Bolesława Kapelów na Sołaczu, „Kron. M. Poznania” 1999 nr 3 s. 240; Pol. życie artyst. w l. 1890–1914; Pol. życie artyst. w l. 1915–39; – Grzegorzewski J., Wspomnienia pośmiertne. Feliks Szmyt (1895–1980), [b.r.m.w.]; tenże, Z żałobnej karty. Feliks Szmyt (1895–1980), „Kron. M. Poznania” 1981 nr 1; – Mater. Red. PSB: Wydruk ze strony internetowej www.audiovis.nac.gov. pl/obraz/130639/ (fot.).
Red.