Spandowski Franciszek (1891–1929), ekonomista, bankowiec, działacz spółdzielczy. Ur. 1 X w Chełmnie, był synem Piotra i Antoniny z Wysockich, młodszym bratem Pawła (zob.).
S. kształcił się w gimnazjum klasycznym w Chełmnie, gdzie w r. 1911 zdał maturę. Studiował ekonomię polityczną, prawo i nauki handlowe w Akad. Handlowej w Lipsku oraz na uniwersytetach w Lipsku i we Fryburgu Bryzgowijskim. W Lipsku w l. 1911–12 był członkiem Polsko-Akademickiego Stow. Naukowego «Unitas». We Fryburgu uzyskał w r. 1915 doktorat nauk prawnych i politycznych na podstawie rozprawy Genossenschaftliche Probleme in dem Verband der Erwerbs- und Wirtschaftsgenossenschaften der Provinz Posen und Westpreussen (druk pt. Genossenschaftliche Zeitfragen im polnischen Genossenschaftwesen, Posen 1915), w której przedstawił historię, stan współczesny i problemy spółdzielczości polskiej w Poznańskiem i na Pomorzu. W konkluzji podkreślił, że spółdzielczość tę cechuje ostrożność i nie przecenianie swoich możliwości, czego objawem był rozwój spółek kredytowych przy minimalnym udziale spółdzielczości parcelacyjnej i handlowej. W l. 1914–20 pracował na kierowniczych stanowiskach w polskich bankach w Sępólnie, Środzie, Ostrowie Wielkopolskim i Inowrocławiu. Oddany sprawie polskiej, odrzucił korzystne propozycje podjęcia pracy w niemieckich bankach w Dreźnie i we Wrocławiu. W l. 1919–20 brał S. udział w przygotowaniu plebiscytu na Warmii i Mazurach, jak również na Górnym Śląsku (tu współpracował z Wojciechem Korfantym) i na Śląsku Cieszyńskim; był uzdolnionym mówcą. W r. 1920 został dyrektorem Oddziału Spółdzielni Kredytowych w Związku Spółdzielni Zarobkowych i Gospodarczych w Poznaniu. Od r. 1924 był członkiem zarządu Banku Osadniczego Spółka Akcyjna w Poznaniu, a od r. 1928 jego dyrektorem. Jako znanego ekonomistę powoływano go do rad nadzorczych wielu przedsiębiorstw i instytucji, m.in. Hurtowni Spółek Spożywczych, Kamieniołomów Tatrzańskich, Warszawskiego Banku Ubezpieczeń, Poznańsko-Warszawskiego Tow. Ubezpieczeń. Zmarł 4 I 1929 w Poznaniu, pochowany został na cmentarzu parafialnym św. Wojciecha.
Żonaty od września 1920 z Jadwigą z Kunzów miał S. córkę Sabinę, doktora nauk technicznych, od r. 1986 zamężną za Stanisławem Lewandowskim (zm. 1994), architektem.
Słownik biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, Gd. 1997 IV (J. Szews, bibliogr.); – Borzyszkowski J., Inteligencja polska w Prusach Zachodnich 1848–1920, Gd. 1986; Ergetowski R., Studenckie organizacje Polaków w Uniwersytecie Lipskim w latach 1872–1919, Wr. 1982 s. 197; Jüttner H., Zur Geschichte des Culmer Gymnasiums, Culm 1914 s. 56; Rafiński S., Z dziejów Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego w Chełmnie, Bydgoszcz 2001 s. 66, 111; – Jahresverzeichnis der an den deutschen Universitäten und Technischen Hochschulen erschienenen Schriften [Jg.] 31: 1915, Berlin 1916; – Nekrologi z r. 1929: „Dzien. Pozn.” nr 5–6, „Kur. Pozn.” nr 8 (wyd. wieczorne), nr 10 (wyd. wieczorne); – Mater. biogr. dot. S-ego w posiadaniu Sabiny Lewandowskiej z P.
Jerzy Szews