Kretschmann Fryderyk (1859–1934), pedagog i działacz społeczny. Ur. 17 II w Orłowej na Śląsku Cieszyńskim. Po ukończeniu 4-klasowej szkoły realnej w Jarosławiu i we Lwowie w l. 1870–4 kształcił się w niemieckim seminarium nauczycielskim w Cieszynie, które ukończył w r. 1878. Pracę nauczycielską rozpoczął w Jabłonkowie, gdzie pracował przez cztery lata, a potem przeniósł się na krótko do Mostów przy Jabłonkowie, następnie 1 III 1882 r. do Dąbrowy w pow. frysztackim, gdzie jako kierownik szkoły pracował do r. 1920. Jako młody nauczyciel złożył w Opawie egzamin kwalifikacyjny dla szkół ludowych, zaś w r. 1910 w Krakowie egzamin ze śpiewu dla szkół wydziałowych (w Jabłonkowie założył chór męski, którym dyrygował) i tamże w r. n. egzamin z języka niemieckiego dla szkół wydziałowych. W l. 1910–1 ukończył ponadto w Krakowie kurs robót ręcznych i kurs przemysłowo-kupiecki. Uzyskane w ten sposób kwalifikacje umożliwiły mu później założenie polskiej uzupełniającej szkoły przemysłowej w Dąbrowie oraz nominację na inspektora tychże szkół. Pod jego kierownictwem tak gmina, jak i szkoła dąbrowska pomyślnie się rozwijały.
K. przez długie lata był pierwszą osobistością w Dąbrowie, gdzie pracował jako kierownik szkoły, organista i sekretarz gminny. Przewodził ludności polskiej w tej miejscowości, przeprowadzał kilkakrotnie wybory gminne, zawsze na korzyść stronnictwa polskiego. Za jego czasów wybudowano w Dąbrowie polską i czeską szkołę, kościół, okazały budynek szkoły wydziałowej oraz strażnicę pożarną. K. założył tutaj chór mieszany «Ognisko» i katolicki chór kościelny. Jako kierownik szkoły przyczynił się do przekształcenia szkoły ludowej w Dąbrowie z utrakwistycznej w polską; należał także do współtwórców szkoły wydziałowej i szkoły górniczej w Dąbrowie, w której prowadził chór męski. Po rozgraniczeniu kraju w r. 1920 przeniósł się K. do Czeskiego Cieszyna, gdzie pracował jako kierownik biura Macierzy Szkolnej w Czechosłowacji i jako dyrektor założonej tu w r. 1924 polskiej szkoły wydziałowej. Przy Kole Macierzy Szkolnej założył w r. 1924 chór mieszany, a w założonym przez siebie katolickim chórze kościelnym pracował do końca życia. Do końca życia był też aktywnym śpiewakiem w Chórze Tow. Nauczycieli Polskich w Czechosłowacji, którego był prezesem. Za zasługi na polu śpiewaczym Zjednoczenie Związku Chórów w Warszawie nadało mu swoją najwyższą odznakę honorową, a z chwilą powstania Związku Polskich Chórów w Czechosłowacji uzyskał również jego odznakę honorową, przyznawaną tylko najbardziej zasłużonym działaczom śpiewaczym. Macierz Szkolna w Czechosłowacji nagrodziła jego pracę członkostwem honorowym. Był także honorowym obywatelem Dąbrowy. Zmarł 14 VIII 1934 r. w Czeskim Cieszynie; pochowany został na cmentarzu komunalnym w Cieszynie.

Jubileusz F. K-a, „Dzien. Cieszyński” 1907 nr 157; – „Ewangelik” 1934 nr 34; „Mies. Pedagog.” 1934 nr 8/9 s. 217–8; „Nasz Kraj” 1934 nr 38; „Prawo Ludu” 1934 nr 33–4.
                                                                                                                                                                                                                                        Ludwik Brożek