Leyding Gustaw, senior (1865–1948), chłop mazurski, działacz ludowy. Ur. 3 III w Botowie w pow. szczycieńskim (dzisiaj biskupiecki), był najstarszym synem małorolnego chłopa Augusta i Henriety Hejnik. Uczęszczał do szkoły ludowej w Botowie. W szesnastym roku życia zaczął pracować jako murarz w Szczytnie. Służbę wojskową odbył ok. r. 1888 w 43 p. piechoty w Królewcu. Na początku lat dziewięćdziesiątych kupił 2,5-hektarowe gospodarstwo w Hozębarku (dzisiaj Labuszewo) w pow. szczycieńskim. Był współzałożycielem powstałej w r. 1896 Mazurskiej Partii Ludowej (MPL), sekretarzem i skarbnikiem Związku Wyborczego MPL na okręg Szczytno-Ządzbork (dzisiaj Mrągowo). Brał aktywny udział w agitacji wyborczej za kandydaturą Zenona Lewandowskiego w pow. ządzborskim (1898). Na skutek tarć w MPL ustąpił w r. 1907 z jej władz, niemniej w dalszym ciągu pracował w polskim ruchu ludowym. Należał do założycieli i członków Banku Ludowego w Szczytnie (1910). Wspólnie z B. Labuszem założył w Hozębarku pierwsze na Mazurach polskie Kółko Rolnicze. Celem podniesienia kultury rolnej na Mazurach organizował przed pierwszą wojną światową wycieczki do Wielkopolski. Popierał także polskie czytelnictwo. Zaraz po wybuchu wojny w r. 1914 oskarżono go (wraz z Labuszem) o zdradę stanu. Z powodu braku dowodów winy wkrótce go uniewinniono, niemniej nadal inwigilowano. W l. 1918–20 walczył o przyłączenie Warmii i Mazur do Polski, należał do Polskiej Rady Ludowej w Szczytnie, także do polsko-niemieckiej Komisji Plebiscytowej na pow. szczycieński. Bojówkarze niemieccy kilkakrotnie urządzali na niego napady, w czasie jednego z nich stracił L. prawe oko. We wrześniu 1922 r. wspólnie z innymi działaczami założył organizację o charakterze antyobszarniczym p. n. Samopomoc Mazurska i został jej prezesem; organizacja ta pozyskała ok. 6 000 członków, lecz musiała ulec likwidacji wskutek odmowy władz niemieckich na jej zarejestrowanie. L. współpracował następnie z powstałą w r. 1923, głównie dzięki inicjatywie jego syna Gustawa, nową organizacją, Zjednoczeniem Mazurskim, walczącym o język polski i uświadomienie narodowe Mazurów i w r. 1928 wszedł do jego zarządu jako sekretarz. Z ramienia Zjednoczenia Mazurskiego, powiązanego z Polską Partią Ludową, L. kandydował 5 V 1924 do Parlamentu Rzeszy, a 7 XII t. r. po raz drugi do Parlamentu Rzeszy i Sejmu Pruskiego. Następnie kandydował do Parlamentu Rzeszy i Sejmu Pruskiego 20 V 1928. Pertraktował w r. 1928 w sprawie szkolnictwa polskiego na Mazurach z ministrami pruskimi: K. Severingiem i O. Braunem. W r. 1929 L. kandydował do sejmiku prowincjonalnego w Królewcu. W r. 1932 został członkiem Zarządu Okręgu Mazurskiego Związku Polaków. Za czasów hitlerowskich oddziały Sturmabteilung (SA) urządzały na niego kilkakrotnie napady, przeprowadzono u niego także rewizję, w czasie której zniszczono wiele cennych pamiątek i dokumentów polskości. We wrześniu 1939 r. został aresztowany wraz z synem Ottonem i umieszczony w obozie koncentracyjnym Hohenbruch w Prusach Wschodnich, skąd w grudniu przewieziono go do więzienia w Królewcu. Zwolniono go w połowie 1940 r., po czym L. przebywał w domu pod nadzorem policyjnym. Zmarł 19 IX 1948 r., pochowany został w Labuszewie. Z małżeństwa z Szarlottą z domu Boettcher oprócz wspomnianego Ottona pozostawił synów Gustawa i Karola.
W. Enc. Powsz., (PWN); – Grygier T., Początki ruchu ludowego na Mazurach (1896–1902), „Komun. Maz.-Warm.” 1960 s. 78, 85; Leyding G., Samopomoc Mazurska, „Warmia i Mazury” 1959 nr 8 s. 12–3; Oracki T., Bogumił Labusz (1860–1919), G. L. (1805–1948), w: Przywódcy ruchu ludowego, Praca zbiorowa pod red. A. Więzikowej, W. 1968 s. 159–69 (fot.); Późny W., G. L. (senior), w: Szczytno. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1962 s. 321–2 (fot.); tenże, Mazurska Partia Ludowa, „Roczniki Dziej. Ruchu Lud.” T. 1: 1959 s. 136, 139, 143; Wrzesiński W., Ruch polski na Warmii, Mazurach i Powiślu, P. 1963 s. 89–93, 189, 261; Z żałobnej karty, „Kalendarz dla Mazurów na rok 1949”, Olsztyn, s. 108; – Małłek K., Interludium mazurskie. Wspomnienia 1920–1939, W. 1968; – „Gaz. Lud.” 1898 nr 11; „Gaz. Olsztyńska” 1924 nr 92, 1928 nr 111, 1929 nr 242; – Ośrodek Badań Nauk. im. W. Kętrzyńskiego w Olsztynie: Leyding G., Samopomoc Mazurska i Zjednoczenie Mazurskie, 1956 (mszp.) nr 86; – Informacje syna, Gustawa Leydinga.
Janusz Jasiński