Szczerbowski Ignacy (1872–1913), leśnik, wydawca.
Ur. 31 X w Grójcu (brak informacji czy w Galicji, czy w Król. Pol.).
W l. 1892–5 studiował S. na Wydz. Leśnym w Hochschule für Bodenkultur w Wiedniu. Od 15 XI 1895 pracował jako elew w galicyjskiej Dyrekcji Lasów i Dóbr Skarbowych we Lwowie. Dn. 3 XII 1898 został asystentem leśnictwa w Zarządzie Lasów i Dóbr Skarbowych w Kałuszu; w r. 1901 zatrudniono go w takiej samej funkcji w Nadwórnej. Dzięki rządowemu stypendium zapoznał się w r. 1901 z produkcją zakładów celulozy w Opolu oraz gospodarką leśną na Śląsku Pruskim; w następstwie opublikował relację Z wycieczki do Prus Wschodnich („Sylwan” R. 20: 1902). Dn. 25 X 1903 awansował na zarządcę i objął nadzór nad lasami w Suchodole (pow. krośnieński). Ogłaszał artykuły na łamach „Sylwana”: Gospodarstwo leśne a estetyka (R. 21: 1903), Jedwab z drewna (R. 23: 1905), Fabrykacja octu i węgla drzewnego a przemysł ten w Galicji (R. 24: 1906). W l. 1906–9 pracował ponownie we Lwowie w Dyrekcji Lasów i Dóbr Skarbowych, tym razem jako urzędnik konceptowy techniczno-leśny. Był członkiem Galicyjskiego Tow. Leśnego we Lwowie (od r. 1907 wchodził w skład jego Wydziału); w związku z planami reorganizacji Towarzystwa wyjechał w r. 1906 do Budapesztu dla zapoznania się z działalnością tamtejszego tow. leśnego.
W r. 1906 wszedł S., m.in. ze Stanisławem Sokołowskim, do komitetu organizacyjnego I Ogólnego Zjazdu Leśników Polskich. Na zjeździe tym, obradującym w Krakowie, wygłosił 18 VII 1907 referat Pogląd na rozwój polskiego leśnictwa w XIX wieku w Galicji... („Referaty przedłożone na ogólnym zjeździe leśników polskich…”, Lw. 1907). Opracował w tym czasie Pamiętnik 25-letniej działalności Galicyjskiego Towarzystwa Leśnego 1882–1907 (Lw. 1907). Przetłumaczył z języka niemieckiego i opatrzył komentarzem pracę Jana Hölingera „O obliczaniu kolei rębności wedle dotychczasowych prawideł nauki o czystym dochodzie” („Sylwan” R. 25: 1907). Opublikował trzy roczniki Skorowidza leśnego (Lw. 1907–9, R. 1–2 dla Galicji, R. 3, oprac. z Janem Miklaszewskim, dla Król. Pol.). Na posiedzeniu Wydz. Galicyjskiego Tow. Leśnego postulował 4 I 1908 ustanowienie delegatów Towarzystwa w komisjach powiatowych dla zalesień ochronnych. Z ramienia Towarzystwa był członkiem tzw. komisji słownikowej, która 22 IX 1908 zdecydowała o opracowaniu polsko-niemieckiego i niemiecko-polskiego słownika leśniczego. Opublikował dalsze artykuły m.in. Pasza w lasach państwowych („Słowo Pol.” 1908 nr z 3 VIII), Ukrajowienie lasów państwowych („Sylwan” R. 26: 1908), Ustawa o zgłaszaniu wyrębu, wywozie i składaniu drewna w dorzeczu dzikich potoków (tamże), Korzyści i cele łowiectwa u nas a gdzie indziej (tamże R. 27: 1909 nr 7) oraz Zawsze to samo, czyli o dziwnym sposobie załatwiania spraw dotyczących leśnictwa (tamże).
Od r. 1909 pracował S. jako zarządca lasów w Niebyłowie (pow. kałuski). W l. 1909–10 jako jeden z pierwszych w Polsce prowadził badania nad użytkowaniem żywicy w lasach sosnowych Król. Pol. Wyniki obserwacji zreferował w r. 1910 na posiedzeniu Galicyjskiego Tow. Leśnego w Stryju oraz w pracy O pędzeniu żywicy jako nowym źródle dochodu z lasów („Sylwan” R. 28: 1910 nr 5, 6; osobno pt. O pędzeniu żywicy jako źródle dochodu z lasów, Lw. 1910). Od r. 1910 prowadził w „Sylwanie” dział poświęcony słownictwu leśnemu. Na łamach tego pisma ogłosił też następne artykuły Refleksje po wystawie przemysłowo-rolniczej w Częstochowie (R. 28: 1910 nr 4) oraz Polskie ustawy i ordynki leśne (R. 30: 1912 nr 5; osobno własnym nakładem, pt. Polskie ustawy i ordynki leśne. Szkic historyczno-ekonomiczny, Lw. 1912). Dn. 30 X 1912 otrzymał rangę lustratora lasów i dóbr państwowych. Był członkiem lwowskiego oddz. Polskiego Tow. Przyrodników im. Kopernika. Pracował nad bibliografią leśnictwa, ale pracy nie zdążył ukończyć. Zmarł 19 XI 1913 we Lwowie.
Brak informacji o rodzinie S-ego.
Bibliogr. historii Pol. XIX w., III; Kosiek Z., Bibliografia polskich bibliografii gospodarstwa wiejskiego, W. 1962; Mała encyklopedia leśna, W. 1980 (fot.); – Brzozowski S., Studia rolnicze, leśne i weterynaryjne Polaków w Wiedniu od XVIII do XX wieku, Wr. 1967; Dzieje lasów, leśnictwa i drzewnictwa w Polsce, W. 1965 s. 734–5; Twórcy i organizatorzy leśnictwa polskiego na tle jego rozwoju, Red. A. Żabko-Potopowicz, W. 1974 (fot.); Więcko E., Zarys historii nauk leśnych w Polsce w latach 1795–1939, „Studia i Mater. z Dziej. Nauki Pol.”, S. B., Hist. Nauk Biologicznych i Med., 1973 s. 125, 127, 129; Zarzyński P., Ludzie i fakty. Jubileuszowy 100 zjazd Polskiego Towarzystwa Leśnego, P. 2000; Żabko-Potopowicz A., Ignacy Szczerbowski 1872–1913, „Sylwan” R. 117: 1973 nr 10 s. 70–2; tenże, Zarys historii rozwoju wiedzy leśnej do pierwszej wojny światowej, Wr. 1968; – Stenograficzny protokół obrad pierwszego zjazdu polskich leśników w Krakowie 20 i 21 sierpnia 1907, Lw. 1907 s. 9–17, 69–74, 77–8, 89; Szematyzmy Król. Galicji za l. 1900–14; – „Kosmos” R. 38: 1913 s. 333; „Sylwan” R. 21: 1903 s. 349, R. 26: 1908 s. 215, 294, 375, 377, 382, 384, 490–2, 495–6, R. 27: 1909 s. 85–6, 225, 487–8, 509–10, 534, 551–2, 557–63, R. 30: 1912 s. 311, 559, R. 31: 1913 s. 190, 465 (wspomnienie pośmiertne S. Sokołowski, fot.); B. Główna Uniw. Roln. w Kr.: Kartoteka biogr.
Agata Barzycka