Sikorski Jan Feliks (Szczęsny) (1857–1924), profesor uczelni rolniczych. Ur. 24 V w Ciechocinku, był synem Jana, kasjera Zakładu Warzelni Soli, i Marii z Chałubińskich, siostry Tytusa Chałubińskiego (zob.).
Szkołę realną S. ukończył w Warszawie, studia rolnicze rozpoczął w Piotrowsko-Razumowskiej Akademii Rolniczej w Moskwie skąd jednak został wydalony. W l. 1881–4 studiował w Wyższej Szkole Rolniczej w Dublanach; po jej ukończeniu w l. 1884–6 jako stypendysta Wydz. Krajowego kontynuował studia rolnicze i przyrodnicze w Berlinie, Halle, Lipsku i Monachium. W Halle opublikował swą pierwszą pracę naukową z ogólnej uprawy roli Über die durch die Hygroskopizität des Bodens verursachte Wasserzufuhr (1885). Po powrocie do Dublan pracował jako asystent, docent, zastępca profesora; wykładał ogólną i szczegółową uprawę roślin, prowadził ćwiczenia, kierował polem doświadczalnym i laboratorium rolniczym. W r. 1891 na polecenie Wydz. Krajowego zastępował chorego Adama Prażmowskiego w Krajowej Średniej Szkole Rolniczej w Czernichowie, gdzie w r. 1893 zamieszkał na stałe i został mianowany profesorem rolnictwa i chemii rolnej i od 19 IX 1899 do chwili przejścia na emeryturę (31 VIII 1912) pełnił obowiązki dyrektora szkoły. Był dobrym pedagogiem i administratorem, cieszył się dużym autorytetem wśród nauczycieli i młodzieży. Za jego kierownictwa szkoła przeżywała rozkwit, uruchomiono teatr amatorski i wprowadzono naukę śpiewu, utworzono chór szkolny, zorganizowano straż pożarną i Tow. Koleżeńskie w r. 1901 – odpowiednik dzisiejszego samorządu szkolnego. Jednocześnie był w l. 1904–13 członkiem Rady Powiatowej w Krakowie.
W okresie czernichowskim S. opublikował kilkanaście prac i artykułów, m.in.: „Za i przeciw” koniczyny amerykańskiej („Rolnik i Hodowca” R. 9: 1892 nr 13, 14), Zaraza kartofli i środki zaradcze dla jej zwalczania (tamże nr 26, 27), Rozmnażanie buraka bez nasienia (tamże nr 37, 38), Zmiana, uszlachetnienie i hodowla nasion (tamże R. 14: 1896 nr 1–4). Prace z nasiennictwa powstały w czasie kierowania przez niego wraz z Leonem Nowakowskim stacją rolniczą i stacją nasienniczą. S. wydał w tym okresie dwa obszerne podręczniki obowiązujące przez lata w Czernichowie, Dublanach i w Krakowie: Mechaniczna uprawa gleby (Lw. 1898) i Uprawa łąk i pastwisk (Lw. 1900). Już na emeryturze S. całkowicie przerobił i rozszerzył pierwszy podręcznik, uwzględniając szybki postęp wiedzy w tej dziedzinie i wydał go pod nowym tytułem Zasady mechanicznej uprawy gleby (W. 1913).
Jako emeryt S. prowadził wykłady i ćwiczenia na Studium Rolniczym UJ (1 X 1914 – 30 IX 1918) z ogólnej i szczegółowej uprawy roślin, z uprawy łąk i pastwisk, a w l. 1916–18 dodatkowo wykłady i ćwiczenia z gleboznawstwa. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości współtworzył Radę Wydz. Rolniczo-Leśnego, powstającego w Poznaniu Uniwersytetu. Miał tam objąć katedrę ogólnej uprawy roli i roślin, ale wobec uporczywych pogłosek o rychłym przeniesieniu Wydziału do Bydgoszczy po kilku miesiącach pracy organizacyjnej zrezygnował z katedry i przeszedł do nowo organizującej się Akademii Rolniczej w Bydgoszczy. Rozpoczęła ona działalność 14 II 1920, a następnie (w październiku 1922) po przekształceniu w Szkołę Gospodarstwa Wiejskiego została przeniesiona do Cieszyna. W Bydgoszczy i w Cieszynie S. prowadził wykłady i ćwiczenia z upraw: roli, roślin pastewnych, łąk i pastwisk, gleboznawstwa i mechanicznej uprawy roli. S. zmarł 7 III 1924 w Cieszynie i pochowany został na cmentarzu w Marcinkowicach koło Nowego Sącza.
S. był żonaty z Antoniną (nazwisko panieńskie nieznane); brak wiadomości o potomstwie.
Estreicher w. XIX; Swederski W., Bibliografia doświadczalnictwa polskiego, W. 1927; – Berliński K., Wyższa Szkoła Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie, Biul. I Zjazdu Absolwentów WSGW Cieszyn, WSGW–Łódź, WSR–Olsztyn, Olsztyn 1960 s. 9; Brzozowski S., Dzieje szkoły rolniczej w Czernichowie, W. 1962 s. 107–8 (fot.), 122; tenże, Polacy na studiach gospodarstwa wiejskiego w Niemczech w XIX i XX wieku, Wr. 1989; tenże, Szkoła rolnicza w Czernichowie jako ognisko nauk rolniczych w XIX i XX wieku, w: Studia i Mater. z Dziej. Nauki Pol. por. 451, S. B, W. 1963 z. 8 s. 49–50; Dublany, Lw. 1897 s. 263; Dzieje akademickich studiów rolniczych i leśnych w Wielkopolsce 1919–1969, P. 1970; Dzieje Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza 1919–1969, P. 1972 s. 112, 114; Fierich J., Studium Rolnicze (1890–1923). Wydział Rolniczy Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kr. 1934; Hist. Nauki Pol., IV; Monografia Wyższej Szkoły Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie. Materiały przyczynkowe, W. 1985 s. 105, aneks s. 6; Niklewski B., Wydział Rolniczo-Leśny Uniwersytetu Poznańskiego, w: Księga pamiątkowa na 75-lecie „Gazety Rolniczej” 1861–1935, W. 1938 I 295; Szkoła rolnicza w Czernichowie im. Franciszka Stefczyka, Zebrał i oprac. J. Jarosz, Kr.–Czernichów 1995 s. 12, 40; Uniwersytet Poznański w pierwszych latach swego istnienia, P. 1924 s. 590, 592; Zarys dziejów nauk przyrodniczych w Polsce, W. 1983; Spis wykładów UJ 1914/15–1918/19; – Kalendarz J. Czecha za l. 1904–13; – Nekrologi i wspomnienia pośmiertne z r. 1924: „Gaz. Poranna” nr 73 (Surzycki S.), „Gaz. Roln.” nr 12 s. 314, nr 16 s. 413–14 (fot.), „Roczn. Nauk Roln.” T. 11 z. 2 s. 286–287 (Pańkowski M.); – AP we Włocławku: Akta stanu cywilnego Parafii Rzymskokatolickiej Raciążek, sygn. 7, nr aktu 92 z 1857 r.; Arch. szkoły w Czernichowie: Teczka osobowa S-ego; Arch. UJ: sygn. S II 619 (teczka osobowa); Parafia św. Marii Magdaleny w Cieszynie: Akt zgonu, sygn. T XII/A/36; – Prończuk J., Cieszyński rodowód Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie, W. 1989 (na prawach rkp.).
Maria Strutyńska