Rohde (Rode) Jan II (1657–1720), złotnik gdański. Ur. 3 II w Gdańsku, był synem Piotra II (zob.), bratem Piotra III (zob.).
W wieku 14 lat R. rozpoczął naukę w warsztacie ojca, zapisany na ucznia w 1671 r. Sztukę mistrzowską wykonał w r. 1684 u Christiana Hasego. T. r. otrzymał obywatelstwo m. Gdańska.
Z publikowanych inwentarzy i katalogów należy wymienić następujące prace R-ego: duży kubek z rzymskimi popiersiami, przechowywany w zbiorach Orużejnoj Pałaty w Moskwie, dwie łyżki z postaciami apostołów (stanowiące w r. 1885 wł. P. A. Koczubeja z Petersburga), dzban cylindryczny zdobiony figuralnie, eksponowany w r. 1889 na wystawie w Wiedniu (wł. v. Kally), owalna plakietka z rytą postacią i datą 1696, (ze zbiorów Giełdzińskiego w Gdańsku), okazały krzyż relikwiarzowy datowany 1702, z kościoła paraf. w Lubieszewie (woj. elbląskie) oraz bogato repusowane kielichy, zdobione postaciami i główkami aniołków i owocami winnego grona, z kościołów w Brusach, Kampinosie i Makowie Mazowieckim oraz św. Józefa w Gdańsku (atrybucja niepewna). R-mu przypisano również parę lichtarzy z datą 1690, fundacji Jakuba Domcke, z kościoła w Sawinie (woj. lubelskie), niemal analogicznych do znajdujących się w Piasecznie a wykonanych przez ojca artysty.
Dzieła R-go świadczą, iż był twórcą wielce utalentowanym. Prace swe sygnował literami «I.R» w ozdobnym obramowaniu. Zmarł 18 XI 1720.
Nie wiadomo z kim R. był żonaty. E. Czihak podaje, iż miał syna Christiana, który żył w l. 1700–1750.
Thieme-Becker, Lexikon d. Künstler; Katalog zabytków sztuki w Pol., VIII z. 5, X z. 7, z. 24 XI z. 5, z. 7; – Czihak E. v., Die Edelschmiedekunst früherer Zeiten in Preussen, Leipzig 1908 II; Drost W., Kunstdenkmäler der Stadt Danzig, Bd 3, Stuttgart 1959; Opis Moskovskoj Oružejnoj Palaty, Moskva 1885 II nr 1584; Rembowska I., Gdański cech złotników od XIV do końca XVIII w., Gd. 1971; Rosenberg M., Der Goldschmiede Merkzeichen, Frankfurt am Mein 1926 II 11; Sammlung Gieldzinski, Berlin 1912: Schmid B., Die Bau- und Kunstdenkmäler des Kreisses Marienburg, Danzig 1919 s. 110.
Barbara Rol