INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu

Jan Mihanowicz  

 
 
1783-12-27 - 1814-01-30
Biogram został opublikowany w 1976 r. w XXI tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Mihanowicz (Michanowicz) Jan (1783–1814), jezuita, hellenista, tłumacz. Ur. 27 XII w miejscowości Horsple na Białej Rusi. Po ukończeniu szkoły średniej w kolegium jezuickim w Witebsku wstąpił do zakonu 14 VIII 1799. Nowicjat odbył w Połocku (1799–1801), a potem uczył początków gramatyki (infima) i języka rosyjskiego w Orszy (1801–2). Z kolei studiował język niemiecki w Dyneburgu (1802–3) pod kierunkiem wybitnego grecysty, Austriaka Jakuba Wissingera, następnie u tegoż nauczyciela ukończył kurs języka i literatury greckiej w Połocku w l. 1803–6. Równocześnie słuchał wykładów architektury i filozofii. W l. 1806–7 był nauczycielem wymowy, poetyki, algebry i geometrii w gimnazjum witebskim, skąd powrócił do Połocka na wychowawcę w konwikcie. Jako słuchacz teologii w Połocku (1808–12) wykładał jednocześnie architekturę w tamtejszym kolegium (1809–10). Święcenia otrzymał w r. 1811.

M. jest znany przede wszystkim z tłumaczenia tragedii Eurypidesa: „Orestes”, ogłoszonego drukiem pośmiertnie w „Miesięczniku Połockim” (1818). Jest to pierwsze znane tłumaczenie polskie ateńskiego tragika, kórego M. przekładał wiernie, językiem pięknym, zwięzłym i jasnym, posługując się wierszem rymowanym. W rękopisie pozostały inne przekłady M-a: tragedia Eurypidesa „Fenicjanki”, Sofoklesa „Król Edyp”, pierwsza księga „Iliady” oraz (z łacińskiego) sztuki jezuity Gabriela Le Jay „Józef w Egipcie”. Również w rękopisie pozostał poemat Podróż do północnej Rosji (z Połocka do Dorpatu), odbyta w czasie wkroczenia Francuzów w te strony (1812). Losy tych rękopisów nie są znane. M. był także autorem utworów okolicznościowych, z których część wyszła drukiem (np. Pieśń na przybycie J. O. Książęcia Aleksandra Wirtemberskiego Generał-Gubernatora Białorusi, Połock 1811). Ostatnie lata spędził M. na urzędzie kaznodziei w Witebsku, gdzie zmarł na gruźlicę 30 I 1814.

 

Estreicher; Backer – Sommervogel, Bibl. Comp. de Jésus, V k. 1079; Brown, Bibl. pisarzów, s. 275; Enc. Kośc.; Enc. Org.; Podr. Enc. Kośc.; Catalogus personarum et officiorum Societatis Jesu in Imperio Rossiaco 1799–1815; Nomina Patrum ac Fratrum qui Societatem Jesu ingressi Albam Russiam incoluerunt ab anno 1773 ad annum 1820 et in eadem Societate Jesu vita sunt functi, Rollarii Flandrorum 1914 s. 24 nr 284; – Sinko T., Literatura grecka, Kr. 1932 I cz. 2 s. 364; Witkowski S., Tragedia grecka, Lw. 1930 II 298; Załęski, Jezuici, V 1204; – „Mies. Połocki” T. 2: 1818 s. 256–7; – Arch. Prowincji Mpol. T. J. w Kr.: rkp. 882 I s. 26–27 (Pieśń na przybycie… Aleksandra Wirtemberskiego…); – Informacje J. Ożoga i B. Natońskiego.

Ludwik Grzebień

 

 
 
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.