Kobielski Jan Nepomucen h. Poraj (zm. 1786), sędzia ziemski sieradzki, działacz sejmikowy i poseł sejmowy. Dn. 23 VIII 1756 r. K. jako komornik graniczny sieradzki został przez sejmik przedsejmowy szadkowski woj. sieradzkiego wysłany w poselstwie z «rekognicją» do hetmana J. K. Branickiego. Dn. 9 II 1764 r. na sejmiku szadkowskim powołano K-ego na sędziego kapturowego pow. piotrkowskiego i radomskiego woj. sieradzkiego. We wrześniu 1764 r. podpisał elekcję Stanisława Poniatowskiego z woj. sieradzkim. W r. 1765 został miecznikiem piotrkowskim, a w następnym sędzią na Trybunał Kor. Przyjął 15 I 1769 r. stanowisko konsyliarza konfederacji sieradzkiej. Nie mieszał się jednak do spraw konfederacji, a ziemian urabiał po cichu w kierunku prokrólewskim, czym naraził się w końcu Kazimierzowi Pułaskiemu, który ściągał z jego dóbr wielkie kontyngenty żywnościowe do fortecy jasnogórskiej. Szybko za to K. posuwał się w hierarchii urzędniczej. Jeszcze w r. 1768 otrzymał urząd podstarosty grodzkiego sądowego sieradzkiego oraz sędziego grodzkiego dla powiatów sieradzkiego i szadkowskiego, w r. 1770 urząd wojskiego większego, w następnym łowczego, a w 1773 podczaszego piotrkowskiego. Dn. 11 XI 1772 r. został komisarzem w radzie ekonomicznej pow. radomszczańskiego w sprawach sprawiedliwego rozkładania furażu na utrzymanie wojsk rosyjskich stacjonujących w powiecie, 8 II 1773 r. takimże komisarzem dla wybierania liwerunków i furażów dla okupacyjnych wojsk pruskich. Z ramienia sejmu rozbiorowego 1773–5 był członkiem kilkunastu komisji do rozsądzania spornych spraw majątkowych. W r. 1776 był posłem z woj. sieradzkiego i członkiem sądu sejmowego. W t. r. został podsędkiem, a w 1778 sędzią ziemskim sieradzkim. W r. 1777 pełnił funkcję sekretarza w Trybunale Piotrkowskim. W r. n. posłował na sejm z woj. sieradzkiego i został wyznaczony, wraz z innymi posłami, do egzaminowania Rady Nieustającej. W l. 1768, 1778 i 1781 był komisarzem w Sądach Referendarii Kor. W r. 1780 kandydował bezskutecznie do kasztelanii wieluńskiej i spicymierskiej. T. r. wszedł do Komisji Boni Ordinis w Sieradzu, w której pracował aż do śmierci. Zmarł w r. 1786.
Boniecki; Uruski; – Kobierzycki J., Przyczynki do dziejów ziemi sieradzkiej, W. (1915) I 104, II 44, 70, 72, 74, 75, 80; Konopczyński, Konfederacja barska, I; tenże, Krwawe dni nad górną Wartą, „Rocznik Oddz. Pol. Tow. Hist, w Ł.” 1930 s. 14 i odb.; – Diariusz sejmu ordynaryjnego w Warszawie 1776, s. 287; Elektorów poczet, Wyd. O. Pietruski, Lw. 1845; Księgi Referendarii Koronnej z drugiej poł. XVIII w., Wyd. A. Keckowa i W. Pałucki, W. 1955–7 I–II; Mémoires du roi Stanislas Auguste Poniatowski, Leningrad 1924; Series posłów sejmujących r. 1776; Vol. leg., VIII 242–3, 316, 329, 344, 345, 354, 355, 360, 372, 373, 385, 386, 528, 541, 547; – Arch. Państw. w Ł.: Arch. Potockich i Ostrowskich z Maluszyna IV 20 p. 104; B. Jag.: rkp. 3050; Zbiory Zakł. Dok. IH PAN w Kr.: Lauda woj. sieradzkiego.
Wacław Szczygielski