Orzechowski Jan (1827–1916), działacz ludowy, poseł do parlamentu wiedeńskiego. Ur. we wsi Łazy (pow. Bochnia), był synem Adama, kowala wiejskiego, i Klary z Nowaków. O. miał małe gospodarstwo rolne. Był przed powstaniem zorganizowanego ruchu ludowego jednym z nielicznych w Galicji posłów chłopskich do parlamentu wiedeńskiego. Był posłem w kadencji 1885–91 z kurii wiejskiej okręgu Bochnia–Brzesko, wygrawszy wybory w r. 1885 190 głosami, podczas gdy jego kontrkandydat hr. Jan Stadnicki otrzymał jedynie 29 głosów. W parlamencie wiedeńskim nie przejawiał większej działalności. Jedynym jego znanym wystąpieniem parlamentarnym jest naiwne powiedzenie w Kole Polskim dla usprawiedliwienia ówczesnych targów partyjnych o cło na naftę, że to, co robi Koło Polskie, jest «choć niehonorowo, ale zdrowo». Potem przed swoimi wyborcami tłumaczył się O., że miał dobre chęci, starał się zabierać głos w sprawach obchodzących lud, ale zawsze koledzy parlamentarni, obszarnicy, odpowiadali, że to, czego żąda, jest niemożliwe do zrealizowania. O. kandydował także na posła w wyborach do Sejmu Krajowego w r. 1889, ale nie został wybrany. Interesował się zawsze zorganizowanym ruchem ludowym i przejawiał działalność w początkowym okresie jego istnienia. Na zjeździe w Rzeszowie 28 VII 1895, kiedy to powstało formalnie Stronnictwo Ludowe (SL), O. został wybrany na członka Wydziału Wykonawczego (zarządu) SL, naczelnej władzy Stronnictwa. Później, prawdopodobnie ze względu na podeszły wiek, nie przejawiał działalności. Zmarł 7 VI 1916 w Łazach.
O. był trzy razy żonaty: z Franciszką z domu Sitko (od r. 1849), z Wiktorią z Nowaków (od r. 1864) i z Małgorzatą z domu Sykta (od r. 1866).
Dunin-Wąsowicz K., Czasopiśmiennictwo ludowe w Galicji, Wr. 1952; tenże, Dzieje Stronnictwa Ludowego w Galicji, W. 1956; Kolmer G., Parlament u. Verfassung in Österreich, Wien 1910 IV; – Stapiński J., Pamiętnik, W. 1959; – „Przegl. Tyg.” 1887 nr 25; „Przyjaciel Ludu” 1889 nr 1, 1895 nr 15; – Informacje ks. Mariana Wiącka z r. 1967.
Krzysztof Dunin-Wąsowicz