Sechini (Secchini, Sekini, Sechinius) Jan (ok. 1570–1632), doktor medycyny, profesor i rektor Akademii Zamojskiej. Ur. w Przemyślu w rodzinie mieszczańskiej, był synem Andrzeja.
Po studiach w Uniw. Krak. (wpisany zapewne w r. 1593 jako «Joannes Andree Premisliensis») S. otrzymał tamże w r. 1596 bakalaureat sztuk wyzwolonych. W r. 1601 ogłosił poemat Thalamus nuptialis… (Kr.) z okazji ślubu Anny, córki Piotra Cieklińskiego, podczaszego krakowskiego i poety, z Jerzym Polańskim; zawarł w nim opis uroczystości weselnych i dworu Cieklińskich w Lipniku pod Bieczem. Zapewne właśnie Cieklińskiemu, blisko związanemu z kanclerzem Janem Zamoyskim, zawdzięczał S. zaproszenie w r. 1602 do Zamościa, gdzie na tamtejszej uczelni uzyskał stanowisko kierownika katedry poetyki i tytuł profesora. W Akademii Zamojskiej S. wykładał w klasach niższych składnię i prozodię, a w r. 1603 uzyskał ponadto katedrę logiki. Wykładał obydwa przedmioty do r. 1605, kiedy to udał się do Krakowa i na tamtejszym uniwersytecie uzyskał t.r. tytuł magistra filozofii. W r. 1606 wyjechał ponownie do Zamościa i podjął zajęcia w Akademii; w t.r. 1606 pełnił funkcję dziekana Wydz. Sztuk Wyzwolonych, w r. 1608/9 – rektora uczelni. Po zakończeniu kadencji w r. 1610, S. udał się do Padwy, gdzie na tamtejszym uniwersytecie otrzymał 9 V 1611 doktorat medycyny. Po powrocie do kraju osiadł w rodzinnym Przemyślu; zapewne praktykował tam aż do śmierci.
S. był zwolennikiem jatrochemii, doceniał lecznicze właściwości wód mineralnych, zalecając ich picie przy dolegliwościach nerek, płuc, puchliny, podagry i in. Propagował także kąpiele mineralne. W r. 1630 napisał dziełko Censura o wodzie iwonickiej (zaginione, fragment rkp. ogłoszony w „Roczn. Wydz. Lek. UJ” T. 4: 1841 s. 371). S. zmarł w r. 1632.
W r. 1613 S. ożenił się z Anną z Wałaskich (Waleskich), córką Kaspra i Katarzyny, mieszczan krakowskich. Żona wniosła mu w posagu część domu zw. Wałaszyńskie w Krakowie, małżonkowie posiadali ponadto dom w Przemyślu i łąkę nad Sanem. Miał synów: Jana, bakałarza Uniw. Krak. w r. 1636, i Stanisława, bakałarza Uniw. Krak. w r. 1643; obaj studiowali następnie w Padwie.
Estreicher; Giedroyć, Źródła do dziej. medycyny (mylna data śmierci); Hist. Nauki Pol., VI; Kośmiński, Słown. lekarzów; – Gąsiorowski L., Zbiór wiadomości do historii sztuki lekarskiej w Polsce, P. 1853 II; Kochanowski J., Dzieje Akademii Zamojskiej (1594–1784), Kr. 1899–1900; Lachs J., Kronika lekarzy krakowskich XVII wieku, Kr. 1929 s. 29; Łempicki S., Działalność Jana Zamoyskiego na polu szkolnictwa 1573–1605, Kr. 1922; tenże, Mecenat Wielkiego Kanclerza. Studia o Janie Zamoyskim, W. 1980; Rocznik Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kr. 1841 IV 371; Wadowski J. A., Wiadomości o profesorach Akademii Zamojskiej, W. 1899–1900 (mylna data śmierci); – Album stud. Univ. Crac., III 178; Arch. nacji pol. w uniw. padewskim, I; Statuta nec non liber promotionum, s. 248, 263; – Mater. Piotra Szarejki z W.
Marek Wagner