Jarzembski Jerzy (1878–1926), inżynier, cukrownik. Ur. 8 XI w Młynowie w pow. ciechanowskim, po ukończeniu VI Gimnazjum w Warszawie wyjechał do Niemiec, gdzie w l. 1896–1901 studiował na politechnice w Cöthen, którą ukończył z tytułem inżyniera-mechanika. W czasie studiów brał udział w pracy oświatowej młodzieży polskiej, przez dwa lata kierował stowarzyszeniem akademickim «Polonia» w Cöthen. Poza tym uczestniczył w akcji opiekuńczej nad polskimi robotnikami rolnymi oraz robotnikami poszukującymi pracy w kopalniach węgla w Saksonii i księstwie Anhalt. W r. 1901 wrócił do kraju i rozpoczął pracę w cukrowni Żytyń na Wołyniu, gdzie pracował do r. 1925, przechodząc wszystkie szczeble aż do stanowiska dyrektora. Od początku pobytu na Wołyniu brał udział w tajnej pracy oświatowej i był jednym z założycieli w Równem Koła Polskiej Macierzy Szkolnej, którego był najpierw wiceprzewodniczącym, a następnie przewodniczącym. Wszedł również do Zarządu Głównego Polskiej Macierzy Szkolnej. W r. 1925 wyjechał z Wołynia i został dyrektorem cukrowni Michałów w pow. błońskim. Zmarł 26 XII 1926 r. w majątku Korytnica, pochowany na cmentarzu w Rokitnie w pow. błońskim.

„Polska Macierz Szkolna” 1927 nr 3; – Informacje rodziny w materiałach P.S.B.

Red.