Firla Józef (1866–1911), ksiądz, pisarz ludowy i etnograf, urodził się 1 X w Górnej Suchej (Śląsk Cieszyński) jako syn miejscowego rolnika Józefa i Barbary z Szewczyków, pochodzącej z Pietwałdu. Firlowie należą do starych, zasiedziałych rodów górno-suskich. Nauki gimnazjalne rozpoczął F. w Cieszynie, skończył je zaś w Krakowie, w gimn. Św. Jacka, a następnie studiował teologię w Ołomuńcu, gdzie też przyjął święcenia kapłańskie 5 VII 1892. Jako wikary pracował w kilku parafiach Śląska Ciesz., najpierw w Czechowicach, później w Niem. Lutyni, następnie w Istebnej, gdzie w r. 1898 zachorował umysłowo. Nie wróciwszy do zdrowia, ostatnie lata spędził u brata swojego Stanisława w rodzinnej wsi, gdzie też zmarł 21 III 1911. Świadomość narodową i gorącą miłość ludowości śląskiej wszczepił F-li Paweł Stalmach, redaktor »Gwiazdki Cieszyńskiej«, w której też F. poświęcił kilka swoich dłuższych prac historycznych (O przodkach naszych, 1891 i nast.) i ludoznawczych, drukowanych anonimowo lub też pod pseudonimem Bogusławskiego. O jednej z jego prac, Nazwy słowiańskie w cieszyńskiej ziemi (»Gw. Ciesz.«, 1895, nr 1–4, 6, 8, 10), pisał St. Eliasz-Radzikowski, »Lud« III 381–4 i V 88–9. Kilka rękopisów F-li, m. i. zbiór ludowych pieśni śląskich przechowuje Muzeum Miejskie w Cieszynie.
Nekrolog pióra F(ranciszka) D(udy), »Gwiazdka Cieszyńska«, 1911, nr 24–5.
Ludwik Brożek