Fojut Józef Franciszek (1886–1940); inżynier, urzędnik Rady Portu i Dróg Wodnych w Gdańsku, działacz społeczny, ur. 25 IX w Turzy (pow. wągrowiecki), syn Franciszka, nauczyciela, i Anastazji Wegenke. Gimnazjum ukończył w Wągrowcu w r. 1904. Po odbyciu rocznej służby wojskowej oraz dwuletniej praktyki ślusarskiej na stoczni w Kilonii studiował na Politechnice w Charlottenburgu pod Berlinem i w Gdańsku, gdzie uzyskał w r. 1913 dyplom inżyniera budowy okrętów. Następnie pogłębił swą wiedzę praktycznie jako inżynier na stoczniach w Bremie i Hamburgu oraz w fabryce maszyn w Tempelhof pod Berlinem. W r. 1918 ożenił sięz Marią Grigolejt. Zakończenie I wojny światowej zastało F-ta w Toruniu, gdzie był czynny w Komisariacie Rady Ludowej. Od r. 1920 pracował jako urzędnik Dyrekcji Dróg Wodnych w Toruniu, skąd w r. 1924 został delegowany do Rady Portu i Dróg Wodnych w Gdańsku, gdzie pracował aż do wybuchu wojny w r. 1939.
W Gdańsku jako polski inżynier rozwijał ożywioną działalność tak na terenie Rady Portu – gdzie dzięki fachowym studiom i praktyce zaznaczał się wybitnie przy rozbudowie portu, przede wszystkim nowoczesnych urządzeń przeładunkowych, pełniąc odpowiedzialną funkcję kierownika Oddziału Budowy Maszyn –, jak i w życiu społecznym ówczesnej Polonii gdańskiej. Reprezentując na terenie portu gdańskiego polską rację stanu, starał się wszelkimi sposobami wzmocnić polski element wśród funkcjonariuszy portowych, sprowadzając polskich inżynierów, techników i robotników oraz broniąc polskich pracowników przed totalizmem niemieckiego gdańskiego ustawodawstwa.
W wolnych od zajęć zawodowych chwilach pracował na terenie szeregu organizacji polskich w Gdańsku (Związek Polaków, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży), utrzymywał też żywy kontakt z polskimi sferami handlowo-przemysłowymi w Gdyni i w Poznaniu. Otrzymał odznaczenie złotym krzyżem zasługi.
Aresztowany 1 IX 1939, przebywał kilka miesięcy na robotach rolnych pod Gdańskiem. Zmarł w obozie w Nowym Porcie 1 I 1940, pochowany 8 I na cmentarzu Wysokiej Góry (Stolzenberg) w Gdańsku, nr grobu 309.
Informacje córki Ireny, zam. Rosochowicz, fotografie i dokumenty w posiadaniu rodziny w Gdańsku.
Marian Pelczar