Katarzyński Józef (1812–1879), lekarz-filantrop. Ur. w Zielonkach w pow. krakowskim, syn Stanisława, artysty malarza. Gimnazjum św. Anny w Krakowie ukończył w r. 1831, w l. 1831–7 studiował medycynę na UJ i tu doktoryzował się w r. 1838 na podstawie pracy De methodo endermatica (Kr. 1838). Wkrótce przeniósł się do Warszawy, gdzie pracował jako internista aż do śmierci. K. był dobrym i wziętym lekarzem; cały swój majątek (70 000 rubli) zapisał na cele publiczne lub dla dalszej rodziny, m. in. 15 000 rubli na trzy stypendia rocznie dla studentów prawa, medycyny i filozofii UJ (stypendium to istniało do 1939), 12 000 rubli na Tow. Dobroczynności w Warszawie, założył przy warszawskim towarzystwie artystycznym fundusz zapomogowy dla ubogich i chorych artystów, 1 000 rubli zapisał Instytutowi Głuchoniemych i Ślepych w Warszawie, przeszło 40 000 rubli rodzinom dobroczyńców, którzy pomogli mu ukończyć studia, i ubogim krewnym. Zmarł jako nieżonaty 18 VII 1879 r. w Warszawie.

Kośmiński, Słownik lekarzów, s. 212; – Hulewicz J., Akademia Umiejętności w Krakowie, Wr. 1958 s. 53; – „Kur. Warsz.” 1879 nr 160; – Arch. PAN Oddz. w Kr.: I – 311; Arch. UJ: WL I 58–82–S. I. 417/292.

Stanisław Brzozowski