Rulikowski Józef (1838–1863), powstaniec 1863 r. Ur. w Uhrynowie w pow. sokalskim, był synem Jana (1805–1877), porucznika w pułku Krakusów w r. 1831, właściciela majątków w Galicji: Uhrynów i Nuśmice oraz w Królestwie w pow. hrubieszowskim, i Zofii z Suffczyńskich (ślub w r. 1836), siostry Kajetana, autora powieści historycznych.

R. po ukończeniu edukacji w szkołach, uczęszczał – zdaniem Tomisława Rozwadowskiego – do Akademii Rolniczej w Prószkowie (Pruszkowie) pod Opolem (w wykazach tej uczelni nie jest wymieniony). Zarządzał majątkami w pow. hrubieszowskim: Oszczów, Honiatycze, Pawłowice. Należał do Tow. Rolniczego Lubelskiego oraz do organizacji białych. Był przeciwnikiem powstania, uważał je za źle przygotowane, a udział w nim za bezsensowny. Jednak po burzliwej rozmowie z młodymi przyjaciółmi, którzy zarzucili mu tchórzostwo, wstąpił 6 VII 1863 do oddziału Leszka Wiśniowskiego i został jego adiutantem. W bitwie pod Korytnicą 28 VII odznaczył się «niepospolitą odwagą». Po rozbiciu oddziału, ciężko ranny w nogę, nie chcąc być wziętym do niewoli popełnił samobójstwo.

Nowolecki, Pamiątka dla rodzin pol., II 233; Żychliński, I 253 (tu data ur. 1837); Die Landwirtschaftliche Akademie Proskau dargestellt von den Lehrern derselben zur Feier des fünfundzwanzigjährigen Bestehens der Akademie, Berlin 1872 (tu wymienieni w semestrze zimowym 1857/8: Edward, Stanisław i Wincenty Rulikowscy); Stupnicki H., Imionospis poległych i straconych ofiar powstania roku 1863/64, Lw. 1865; – Zieliński S., Bitwy i potyczki 1863–1864, Raperswil 1913 s. 345; – B. Ossol.: rkp. 7978 k. 87 (notka biograficzna pióra Tomisława Rozwadowskiego, męża Melanii z Rulikowskich, siostry R-ego).

Elżbieta Orman