Sakowski Kajetan (1840–1907), ksiądz, misjonarz, rektor seminarium, działacz społeczny. Ur. w Sokalu. Brak daty dziennej ur. i wiadomości o rodzicach S-ego; był bratem Piotra (ur. 1849), znanego lekarza w Horodence na Pokuciu.
S. ukończył gimnazjum we Lwowie. W r. 1860 wstąpił do lwowskiego Seminarium Duchownego. W sierpniu 1864 otrzymał święcenia kapłańskie. Przez półtora roku był wikariuszem w Husiatynie nad granicą rosyjską. W tym czasie pełnił posługę duszpasterską dla unitów, którzy przekradali się przez granicę z zaboru rosyjskiego. Od 12 V 1866 przez cztery lata był wikariuszem w Trembowli. W lecie 1870 otrzymał nominację na wikariusza w Żółkwi, gdzie rozwinął działalność społeczną. Współpracował z ówczesnym star. żółkiewskim Kazimierzem Badenim. Przez trzy lata był radnym miejskim Żółkwi. Z jego inicjatywy sprowadzono do Żółkwi felicjanki, które przejęły nauczanie w miejscowej szkole ludowej. S. współdziałał również przy zakładaniu straży pożarnej i zajmował się szpitalem miejskim.
W lecie 1874 S. został proboszczem w Mostach Wielkich (pow. żółkiewski). Wkrótce odnowił kościół i wyremontował plebanię. Założył Bractwo Różańcowe, a szczególną opieką duszpasterską otoczył dzieci i młodzież. Był zastępcą członka Wydz. Powiatowego Rady Powiatowej w Żółkwi w l. 1874–9. Organizował wówczas pomoc dla pogorzelców, ściągając obowiązkowe datki od mieszkańców regionu; nadzorował nawet budowę drogi łączącej Mosty Wielkie z Krystynopolem.
W r. 1879 S. postanowił wstąpić do Zgromadzenia Misji. Po otrzymaniu w czerwcu 1879 zgody arcybpa Seweryna Morawskiego na opuszczenie diecezji, w lipcu t.r. wyjechał do Paryża, gdzie w domu macierzystym Zgromadzenia Misji odbył seminarium internum. Po powrocie do kraju w kwietniu 1880 S. został skierowany do Lwowa w charakterze kapelana więzienia Brygidki przy ul. Kazimierzowskiej. Założył wśród więźniów Bractwo Różańcowe, organizował dla nich pomoc materialną. W r. 1881 zorganizował Stowarzyszenie Opieki nad Uwolnionymi Więźniami.
Dn. 11 VIII 1881 S. złożył śluby Zgromadzenia Misji. W grudniu 1883 objął obowiązki ojca duchownego w lwowskim seminarium i pełnił je do czerwca 1892. Znany był ze stanowczości, pracowitości i wysokich wymagań jakie stawiał kandydatom do kapłaństwa. Często towarzyszył bpowi Janowi Puzynie podczas wizytacji parafii. W miesiącach wakacyjnych prowadził rekolekcje dla sióstr miłosierdzia Prowincji Poznańskiej. Od września 1892 S. był rektorem seminarium diec. krakowskiej przy ul. Stradom, aż do przeniesienia instytucji do nowego gmachu przy ul. Podzamcze we wrześniu 1901. Zarówno w seminarium lwowskim, jak i krakowskim prowadził wykłady rubryk mszy św. i sakramentów. W rękopisach pozostawił skrypty do wykładu rubryk mszy św. oraz konferencje religijne do alumnów i kazania (razem ok. 250). Na zapleczu domu Zgromadzenia przy ul. Stradom w Krakowie założył na przełomie wieków ogród wraz z parkiem. S. był przez wiele lat dyrektorem Stowarzyszenia Pań Miłosierdzia, najpierw we Lwowie (1889–92), potem w Krakowie (1897–1900). Pogarszający się od r. 1900 stan zdrowia ograniczył działalność S-ego. Był jednak spowiednikiem księży i kleryków oraz sióstr miłosierdzia i felicjanek. Zmarł 31 V 1907 w Krakowie i został pochowany w grobowcu Zgromadzenia na cmentarzu Rakowickim.
Portret S-ego w domu księży misjonarzy w Kr. przy ul. Stradomskiej; – Catalogus universi venerabilis cleri saecularis ac regularis Archidioceseos Leopolitanae 1866–1893; Elenchus venerabilis cleri tam saecularis quam regularis Dioeceseos Cracoviensis 1891–1907; – [Jasińska Ch.], Historia zgromadzenia Sióstr Felicjanek na podstawie rękopisów, Kr. 1929 cz. II s. 235, 238, 239; Księga Pamiątkowa Zgromadzenia Misji, Kr. 1925; – Szematyzmy Król. Galicji z l. 1875–9, 1884–1901; – Kalendarz Czecha, 1908 s. 73; „Roczniki Obydwóch Zgromadzeń Św. Wincentego a Paulo” R. 13: 1907 s. 252–70 (podob.); – Arch. Księży Misjonarzy, Stradom w Kr.: rkp. Liber votistarum Congregationis Missionis, sygn. P III-40 k. 2, Liber defunctorum Congregationis Missionis, sygn. R. III-11, Lewandowski C., Notatki luźne kronikarskie wypadków w domu Nawrócenia św. Pawła w Krakowie na Stradomiu 1901–1903, sygn. P VII-2, Akta Seminarium Diecezjalnego na Stradomiu 1800–1901, teczka bez sygn., Liber Missionum Congregationis Missionis 1867–1906, bez sygn.; Arch. „Naszej Przeszłości” w Kr.: rkp. Rubricae generales missalis collectae a R. D. Caietano Sakowski, Leopoli 1890, sygn. 234, Rubricae generales missalis collectae a R. D. Caietano Sakowski, Cracoviae 1893, sygn. 235, Schletz A., Słownik biograficzny Zgromadzenia Księży Misjonarzy w Polsce 1651–1951, Kr. 1957 II sygn. 78/II (mszp.).
Jan Dukała