Klobassa Zręcki (Zrencki) Karol (iunior), (1876–1934), ekonomista, przemysłowiec naftowy. Ur. 3 II w Waszyngtonie, był synem Wiktora i Marii Kałussowskiej. Po ojcu odziedziczył K.-Z. dobra: Zręcin, Żeglce, Polanka, Świdnik, Marchnówka (sprzedał zaraz Niżna Łąkę i Odry oraz połowę kopalni Bóbrka). Ukończył szkołę realną w Krakowie, po czym studiował prawo na uniwersytecie krakowskim, następnie w Berlinie i Wiedniu, gdzie się w r. 1900 doktoryzował. W l. 1900–6 praktykował w Länderbanku w Wiedniu. Opublikował wtedy kilka prac ekonomicznych z zakresu przemysłu naftowego w Galicji w „Allgemeine Österreichische Chemiker und Techniker Zeitschrift” i w berlińskim „Petroleum”. Wykazywał duże zainteresowanie literaturą i muzyką, ale przede wszystkim był cenionym ekonomistą.
W tym czasie W. Mac Gervey, z którym K.-Z. był powiązany, wszedł w bliskie związki z finansjerą wiedeńską, przeniósł się do Wiednia, a kierowany przez niego koncern przekształcił się ze spółki angielsko-polskiej w de facto angielsko-niemiecką. K.-Z. z jej ramienia był w l. 1906–18 dyrektorem Krajowego Związku Producentów Ropy, od r. 1909 dyrektorem Galicyjskiego Karpackiego Naftowego Tow. Akcyjnego, w r. 1910 został dyrektorem austriackiego tow. Oesterreichische Petroleum Industrie Aktien-Gesellschaft (OPIAG) i z jego ramienia rozbudował nowe centrum ropne w Bitkowie. W l. 1919–20 był głównym konsulentem finansowym Min. Spraw Zagran. i prezesem Państwowego Urzędu Naftowego w Warszawie. Potem jednak przeniósł się do Wiednia. W l. 1920–7 był konsulentem handlowym poselstwa polskiego w Wiedniu, w l. 1927–34 jego attaché honorowym, wiceprezesem Izby Handlowej austriacko-polskiej, prezesem Związku Polskich Stowarzyszeń w Wiedniu oraz przywódcą tamtejszej Polonii. Koncern jego powiązał się z kolei z kapitałem francuskim. K.-Z. działał dalej jako wiceprezes koncernu «Karpaty» (potem «Małopolska») oraz prezes kilku spółek francusko-polskich, jak Petropol i Société Anonyme pour Entreprises Commerciales w Bazylei oraz Compagnie Franco-Polonaise des Petroles w Paryżu. Był odznaczony komandorią Orderu Polonia Restituta. Zmarł nieżonaty 26 XI 1934 r. w Davos, pochowany w Dorf Kreuth koło Tegernsee w Bawarii.
Bibliografia jak przy życiorysie Wiktora Klobassy-Zręckiego.
Stanisław Brzozowski