Sypniewski Kazimierz (Casimir) (1877–1958), nauczyciel, adwokat, działacz polonijny w Stanach Zjednoczonych.
Ur. 17 I w Poznaniu.
Po przyjeździe do USA pracował S. jako nauczyciel języka polskiego, arytmetyki i fizyki w Seminarium Polskim św. św. Cyryla i Metodego w Detroit (od r. 1909 w Orchard Lake). Prawdopodobnie ukończył w USA studia prawnicze i jako adwokat, wraz z sędzią Franciszkiem Piekarskim, prowadził kancelarię w Pittsburghu, gdzie mieszkał. Wstąpił do Związku Narodowego Polskiego. Był współorganizatorem i jednym z przewodniczących obrad Kongresu Narodowego Polskiego w Ameryce, obradującego 12–14 V 1910 w Waszyngtonie. Należał do gniazda nr 69 Związku Sokołów Polskich w Ameryce w Pittsburghu i 24 VI 1913 został wybrany do jego zarządu centralnego. Był prezesem XX Sejmu Związku Narodowego Polskiego obradującego 15–22 IX t.r. w Detroit. Po wybuchu pierwszej wojny światowej działał w powołanym w październiku 1914 Polskim Centralnym Komitecie Ratunkowym. Był współautorem wydanego 30 XII t.r. w Pittsburghu memoriału Związku Sokołów Polskich w Ameryce w sprawie niepodległości Polski, a następnie rezolucji głównej XXI Sejmu Związku Narodowego Polskiego, obradującego 3 X 1915 w Schenectady, wzywającej Polaków do walki o ten cel. Od 17 VIII 1916 w ramach Polskiego Centralnego Komitetu Ratunkowego przewodniczył Wydz. Narodowemu (Wydz. Narodowemu Polskiemu) oraz był członkiem sekcji ekonomicznej. Po Akcie 5 listopada 1916 r. był współautorem protestu Wydz. Narodowego z 27 XI t.r. i 22 IX 1917 przeciw nowemu podziałowi Polski. Z ramienia Wydz. Narodowego przebywał na przełomie l. 1917 i 1918 w Europie; wizytował formujące się we Francji oddziały armii polskiej oraz spotykał się z działaczami Komitetu Narodowego Polskiego w Paryżu. Na XXII Sejmie Związku Narodowego Polskiego, obradującym w r. 1918 w Pittsburghu, został wybrany do Komisji Kontroli Podatku Narodowego.
S. publikował na łamach prasy polonijnej, m.in. w „Dzienniku Związkowym” (Chicago), organie Związku Narodowego Polskiego oraz „Wielkopolaninie” (Pittsburgh). Na XXIV Sejmie Związku Narodowego Polskiego w sierpniu 1924 w Filadelfii został wybrany na cenzora i członka Rady Szkolnej. Był wiceprezesem utworzonego 15 IX t.r. Polsko-Amerykańskiego Komitetu Stypendialnego, a po przekształceniu go w r. 1925 w Fundację Kościuszkowską zasiadał w jej dyrekcji. Jako cenzor Związku Narodowego Polskiego był początkowo zwolennikiem amerykanizacji Polonii i nieangażowania się w sprawy krajowe, jednak po przewrocie majowym 1926 r. popierał Józefa Piłsudskiego i rządy sanacji. Był w opozycji wobec prezesa Związku, Kazimierza Żychlińskiego i redaktora „Dziennika Związkowego” Jana Przyprawy. Konflikt pogłębił się na prowadzonym przez S-ego XXV Sejmie Związku Narodowego Polskiego w r. 1927 w Chicago, kiedy wybrano dwa Zarządy Centralne. Podczas następnych wyborów w sierpniu 1928 zwyciężyli zwolennicy S-ego (prezesem został Jan Romaszkiewicz). Podczas spotkania 8 X 1928 prezydenta USA Herberta Hoovera z przedstawicielami prasy polonijnej S. zadeklarował poparcie dla niego w kampanii prezydenckiej. W listopadzie t.r. wraz z polonijnymi wydawcami Pawłem Kurdzielem i Franciszkiem Ruszkiewiczem przybył do Polski; został przyjęty przez prezydenta Ignacego Mościckiego, marszałka Piłsudskiego, ministra spraw zagranicznych Augusta Zaleskiego oraz prezesa BBWR Walerego Sławka. We wrześniu 1931, podczas XXVI Sejmu Związku Narodowego Polskiego w Scranton, S-ego na stanowisku cenzora zastąpił Franciszek Świetlik. Od r. 1937 zasiadał S. w Radzie Nadzorczej Fundacji Kościuszkowskiej. Zmarł 9 I 1958 w Pittsburghu. Był odznaczony Mieczami Hallerowskimi i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1932).
O rodzinie S-ego brak wiadomości.
Bolek, Who’s Who in Polish America; – Albin J., Geneza Światowego Związku Polaków z Zagranicy, „Dzieje Najnowsze” 1981 nr 3 s. 69; Biskupski M. B., Polska diaspora w Stanach Zjednoczonych 1914–1939, w: Polska diaspora, Kr. 2001; Brożek A., Polonia amerykańska 1854–1939, W. 1977; Dopierała K., Fundacja Kościuszkowska. Zarys dziejów, P. 1992; Frančić M., Komitet Obrony Narodowej w Ameryce 1912–1918, Wr. 1983; Gronikowski K., Grupa etniczna a kraj pochodzenia. Kształtowanie się ideologii polskich Amerykanów (1918–1939), „Dzieje Najnowsze” 1999 nr 2 s. 91; Haiman M., Zjednoczenie Polskie Rzymsko-Katolickie w Ameryce 1873–1948, Chicago 1948; Kołodziej E., Dzieje Polonii w zarysie 1918–1939, W. 1991; Kruszka W., Historia polska w Ameryce, Milwaukee 1905 II 149; Lusiński C., II Rzeczpospolita a Polonia, 1922–1939. Geneza i działalność Rady Organizacyjnej Polaków z Zagranicy i Światowego Związku Polaków z Zagranicy, W. 1998; Olszewski A., Historia Związku Narodowego Polskiego, Chicago [b.r.w.] II 95, 163, 167–8, 170, 179, 237, 312–14, 319, III 5, 53, 60, 76, 159, 165, 196, 251, 327, IV 31–2, 45, 52–3, 64–8, 71–2, 88, 100–3, 117, 120, 123, 125, 147, 155, 157–8, 162, 169–71, 174, 181–3, 192–4, 196, 198, 200, 202–3, 206, 209, 211, 214, 216–17, 221, 225, 229, 232–3, 237, 239, 242–3, 246, 249, 256–8, 260, 262–3, 266, 273, 279, 282–6, 289–92, 294, 297, 299–300, 303, 313, V 35, VI (dod. Moll H., Cenzorzy i prezesi ZNP. Szkice biograficzne, s. 25 fot.); Pastusiak L., Prezydenci amerykańscy wobec spraw polskich, W. 2003; Pienkos D. E., One hundred years young: a history of the Polish Falcons of America 1887–1987, New York 1987; R a dzik T., Polonia amerykańska wobec Polski 1918–1939, L. 1990; Reczyńska A., Piętno wojny. Polonia kanadyjska wobec polskich problemów lat 1939–1945, Kr. 1997; Trawiński W. H., Odyseja Polskiej Armii Błękitnej, Wr. 1989; Walaszek A., Tomasz Siemiradzki (1859–1940) – inteligent w polityce etnicznej, „Przegl. Polonijny” 2003 z. 1 s. 25; Wrzosek M., Związek Sokołów Polskich w Ameryce (1887–1920). Militarne przygotowania i udział w zbrojnej walce o niepodległość Polski, Tor. 2004; – Arch. Paderewskiego, I; Polonia Stanów Zjednoczonych Ameryki 1910–1918. Wybór dokumentów, W. 1989; Walter J., Czyn zbrojny wychodźstwa polskiego w Ameryce. Zbiór dokumentów i materiałów historycznych, W. 2001 (fot.); Zaklikiewicz S. A., Pracownik pióra, w: Pamiętniki emigrantów, W. 1965 s. 70; – „Okólnik Wydz. Narod. Pol.” 1918 nr 8–9.
Mariusz Ryńca