Freder Konstanty (1643–1707), burmistrz gdański. Ur. 30 I, syn Henryka, burmistrza gdańskiego, i Reginy z domu Wieder. Otrzymał staranne wykształcenie, uzupełnione studiami w gdańskim Gimnazjum Akademickim, do którego wstąpił w r. 1660, oraz studiami na Uniwersytecie w Tübingen w latach 1665–1668. Po zwiedzeniu Francji i Holandii wrócił w r. 1670 do Gdańska, gdzie 12 V 1671 ożenił się z Elżbietą Bartholds. Piastował szereg godności miejskich w Gdańsku; w r. 1677 został ławnikiem, 1683 rajcą, a w r. 1700 burmistrzem. Jako burmistrz objął w r. 1707 (na krótko przed śmiercią) urząd protoscholarcha, do którego obowiązków należało kierowanie kolegium szkolnym Rady Miejskiej oraz opieka nad nauką w gdańskim Gimnazjum Akademickim. W latach 1660–1684 wydał kilka krótkich utworów okolicznościowych panegirycznych, łacińskich, niemieckich oraz łacińsko-niemieckich (te ostatnie wspólnie z bratem swym Jerzym, którego pióra były teksty niemieckie), ułożonych ku czci dostojników Polski oraz gdańskich rajców i profesorów gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Za ważniejszą pozycję literacką F-a uważać należy łacińską mowę poświęconą Wandzie, »księżniczce i bohaterce Polski«, wygłoszoną w auditorium maximum gdańskiego Gimnazjum Akademickiego 12 VI 1664 i wydaną następnie drukiem. F. zmarł w Gdańsku 15 IX 1707, pozostawiając syna Henryka i trzy córki. Obszerne wspomnienie pośmiertne skreślił i wydał drukiem Konstanty Schütz.

Portret F-a, rytowany w r. 1709 oraz jego utwory w zbiorach Biblioteki Miejskiej w Gdańsku; Bibl. Miejskiej w Gdańsku rkp 504; Schütz K., Simeonis Trost im Sterben…, Gdańsk, 1707; Praetorius, Athenae Gedanenses, s. 20; Estr., XVI, s. 304.

Marian Pelczar