Magierowski Leon Emil (1861–1915), nauczyciel ludowy i etnograf. Ur. 7 X w Tyczynie w pow. rzeszowskim. Był synem urzędnika powiatowego Józefa oraz Teofili Moczarskiej. W r. 1882 ukończył seminarium nauczycielskie we Lwowie. Od r. 1883 pracował jako tzw. prowizoryczny nauczyciel ludowy we wsi Cieszyna w pow. jasielskim, później w Jasionce (pow. Krosno, 1884), a następnie w Brzozowie (1885). W l. 1886–94 był nauczycielem we wsi Wesoła w pow. brzozowskim. W grudniu 1894 M. przeniósł się do Jaćmierza w pow. sanockim i uczył tam do r. 1910 (w l. 1906–7 był zastępcą kierownika szkoły). W l. 1911–5 był kierownikiem szkoły koedukacyjnej ludowej w Bukowsku w pow. sanockim.
W czasie pobytu w seminarium nauczycielskim M. skierował swe zainteresowania, pod wpływem lektury dzieł Oskara Kolberga, ku tematyce etnograficznej i demograficznej. W styczniu 1889 nawiązał korespondencyjnie kontakt z Kolbergiem w Krakowie i przysyłał mu zebrane materiały (głównie z zakresu folkloru) z terenu powiatów brzozowskiego i sanockiego. M. był bowiem, poza Bronisławem Gustawiczem, pierwszym i jedynym badaczem folkloru ziemi sanockiej na przełomie XIX i XX w.
Do ważniejszych prac M-ego, opublikowanych w wydawnictwach Komisji Antropologicznej AU w Krakowie, należy studium etnograficzne pt. Kilka wiadomości o ludzie polskim we wsi Wesołej w pow. brzozowskim („Zbiór Wiad. do Antropologii Krajowej”, Kr., T. 13: 1889 i odb.), trzy rozprawy demograficzne oparte o zasoby ksiąg parafialnych w Jaćmierzu, obejmujące dane ludnościowe z terenu Jaćmierza, Posady Jaćmierskiej i Bażanówki: Trwanie życia w Jaćmierzu na zasadzie wykazu zmarłych w ciągu lat pięćdziesięciu (1845–1894) („Mater. Antropol.-Archeol. i Etnogr.”, Kr., T. 2: 1897 i odb.), Trwanie życia w okolicy Jaćmierza na podstawie metryk z lat pięćdziesięciu (1845–1895) (tamże, T. 3: 1898 i odb.) oraz przedstawiający wnioski z materiałów antropologicznych pochodzących z l. 1873–94 Wzrost ludności w powiecie sanockim (tamże, T. 4: 1900 i odb.).
M. został w r. 1895 członkiem Tow. Ludoznawczego we Lwowie, z którym współpracował, uczestnicząc w badaniach zespołowych (1897), nadsyłając liczne dary w postaci wydawnictw, okazów numizmatycznych itp. W l. 1895–1903 ogłosił w organie Towarzystwa „Lud” liczne wartościowe przyczynki folklorystyczne, poświęcone wierzeniom, gwarze i literaturze ludowej, głównie z terenu ziemi sanockiej (Pieśni z miasteczka Jaćmierza i Posady Jaćmierskiej w pow. sanockim, „Lud” R. 1: 1895; Leki używane przez lud polski we wsi Wesołej w pow. brzozowskim, tamże R. 2: 1896; Przyczynek do wierzeń ludowych, tamże R. 3: 1897; Słowniczek gwary ludowej ziemi sanockiej, tamże R. 4: 1898; Kilka wierzeń ludowych, tamże T. 8: 1902; Bajki z okolicy Jaćmierza, tamże, Rozmaitości, tamże T. 8–9: 1902–3). Prócz tego wydał na łamach warszawskiej „Wisły” Zagadki ludowe z Jaćmierza i Posady Jaćmierskiej (T. 13: 1899) oraz ciekawy zabytek medycyny ludowej z początków XIX w. Kalendarz puszczania krwi („Mater. Antropol.-Archeol. i Etnogr.” T. 4: 1900) opatrzony komentarzem Romana Zawilińskiego. Poza tematyką etnograficzną M. napisał kilkanaście artykułów treści pedagogiczno-dydaktycznej (poświęcone zagadnieniom wychowawczym, higienie szkolnej i problematyce zawodu nauczycielskiego) w lwowskich miesięcznikach: „Szkole” (1889–1915) oraz „Rodzinie i Szkole” (1907–10). Zmarł 27 V 1915 w Bukowsku i tam został pochowany.
Frąckiewicz M., Spis przedmiotów zawartych w XXV rocznikach „Szkoły”, Lw. 1894; Gajek J., Malewska Z., Indeks Ludu T. I–XXXIX, P. 1953 („Lud” T. 40); Gawełek F., Bibliografia ludoznawstwa polskiego, Kr. 1914; Karbowiak A., Bibliografia pedagogiczna, Lw.–W. 1920; Słownik folkloru polskiego, Pod red. J. Krzyżanowskiego, W. 1965; Katalog wydawnictw PAU 1873–1947, Kr. 1948 II; – Bystroń J. S., Wstęp do ludoznawstwa polskiego, Wyd. 2., W.–P. 1939; Krček F., Pisanki w Galicji. Zestawienie materiału zebranego w r. 1897 staraniem Tow. Ludoznawczego, „Lud” R. 4: 1898: s. 195; Stachowicz J., Oświata, kultura i język Jaćmierza i Bażanówki, „Roczn. Sanocki” T. 2: 1967 s. 16, 17, 27, 28; – Korespondencja Oskara Kolberga, Zebrała i oprac. M. Turczynowiczowa, Cz. 3: (1883–1890), Wr.–P. 1969 (Kolberg O., Dzieła wszystkie, t. 66); Szematyzmy Król. Galicji, 1883–1914; – Arch. paraf. Tyczyn: Liber nat. t. 25 s. 94; – Status animarum paraf. Bukowsko oraz korespondencja w posiadaniu autora.
Wiesław Bieńkowski