Nowakowski Leon (1847–1918), przyrodnik, nauczyciel w Czernichowie. Ur. 27 II w Trojanowie Lubelskim, był synem Stanisława i Marii z Wójcików. Po ukończeniu gimnazjum w Lublinie studiował przyrodoznawstwo w Szkole Głównej w Warszawie, specjalizując się z botaniki u Jerzego Aleksandrowicza. W l. 1869–73 był nauczycielem przyrody w gimnazjum w Łowiczu, w l. 1873–4 w szkole realnej we Włocławku, a w l. 1876–88 nauczycielem i dyrektorem szkoły realnej w Lublinie. W r. 1888 uciekł z rodziną do Galicji z powodu szykan caratu i w l. 1888–1916 był nauczycielem botaniki, zoologii, geologii oraz fizyki w średniej szkole rolniczej w Czernichowie. Doktoryzował się z botaniki u Ferdynanda Cohna we Wrocławiu w r. 1876. Opublikował kilkanaście prac mikologicznych i o niższych roślinach po polsku i niemiecku, m. in. Elodea canadensis („Wszechświat” 1881), Entomophtoreae, przyczynek do znajomości pasożytnych grzybów sprawiających pomór owadów („Pam. AU Wydz. Mat.-Przyr,”, Kr. 1883 VIII), odkrył i opisał kilka gatunków skoczków (tamże, 1878 IV), a A. Bozzi nazwał odkrytą przez się odmianę jego imieniem. W Czernichowie wydał N. Fizjologię roślin (1897) i Botanikę (1903), poza tym artykuły botaniczne w „Encyklopedii Rolniczej”. W Czernichowie zorganizował ogród botaniczny, arboretum, muzeum zoologiczne, szeroko rozbudował doświadczalnictwo rolnicze, w l. 1891–8 kierował stacją oceny nasion. Jako bliski współpracownik Franciszka Stefczyka kierował przez kilkanaście lat kursami szkoleniowymi dla wiejskich kas spółdzielczych w Czernichowie. Po przejściu na emeryturę prowadził dział przyrodniczy „Gwiazdki Cieszyńskiej”. Zmarł w Czernichowie 29 XI 1918.

Z małżeństwa z Karoliną Suligowską miał synów: Adolfa i Adama, rolnika.

Brzozowski S., Dzieje szkoły rolniczej w Czernichowie, W. 1962 s. 110, 113, (fot.); tenże, Polskie studia przyrodnicze i rolnicze we Wrocławiu 1811–1918, Studia i Mater. z Dziej. Nauki Pol. S. B, Z. 24, 1973 s. 40–1 (fot.); – Liber defunctorum Parochiae Czernichoviensis.

Stanisław M. Brzozowski