Leo Leopold August (1792–1868), lekarz, wydawca czasopisma lekarskiego. Ur. 19 IV w Królewcu, był synem Salomona i Zofii Hertz, właścicieli dóbr koło Królewca. L. studiował medycynę w Królewcu (1810–5). W r. 1813 wstąpił jako ochotnik do wschodniopruskiego pułku huzarów, po skończonej kampanii powrócił na uniwersytet. Doktorat medycyny i chirurgii uzyskał 17 I 1815 r. na podstawie rozprawy Observations de sexuum praeter genitalia differentia (Regiomonti, Hartung 1815). W r. 1816 złożył pruski egzamin państwowy. Osiadł w Warszawie; w r. 1817 uzyskał tamże potwierdzenie stopnia lekarskiego i zajął się praktyką lekarską. W jesieni 1831 r. przeszedł wraz z rodziną z wyznania mojżeszowego na katolickie. T. r. był członkiem Komitetu Centralnego Zdrowia, lekarzem przy szpitalu wojskowym, następnie po pojawieniu się epidemii cholery był delegowany do twierdzy Modlin, sprawował nadzór nad szpitalami dla cholerycznych. Za poczynione obserwacje i publikacje o cholerze otrzymał list z podziękowaniem od króla Ludwika Filipa. W czasie następnej epidemii cholery w r. 1837 również pełnił nadzór nad szpitalami dla cholerycznych. W l. 1838–41 był lekarzem ordynującym w warszawskim Instytucie Oftalmologicznym. Od r. 1848 pracował jako lekarz administracji rządowej dochodów tabacznych. Był członkiem wielu towarzystw naukowych.
L. należał do współzałożycieli Tow. Lekarskiego Warszawskiego w r. 1820, w którego pracach uczestniczył. W l. 1828–9 założył i wydawał kwartalnik w języku niemieckim „Magazin für Heilkunde und Naturwissenschaft in Pohlen”, jedno z pierwszych na ziemiach polskich czasopism lekarskich, w którym umieszczał głównie prace towarzystwa i własne. W r. 1837 należał do współzałożycieli i współredaktorów „Pamiętnika Tow. Lekarskiego Warszawskiego”. Był autorem wielu prac z różnych dziedzin medycyny, recenzji i tłumaczem artykułów do „Magazin”. W języku polskim ogłosił jedynie Sposób leczenia cholery przez magisterium bismuthi („Gaz. Warsz.” 1831). Ważniejszymi pracami L-a są: Beobachtungen am Krankenbette („Magazin f. Heilkunde u. Naturwissenschaft in Pohlen” 1828), Einige Bemerkungen über den Weichselzopf (tamże), Über die Cholera („Notizen aus der Natur und Heilkunde” 1831), Ideen und Erfahrungen über die Natur und Behandlung der asiatischen Brechruhr… (W., Merzbach 1832). Dn. 3 I 1865 r. z okazji 50-lecia zawodu lekarskiego, Tow. Lekarskie Warszawskie przyznało mu dyplom członka honorowego. Zmarł L. 19 VI 1868 r. w Warszawie. Z małżeństwa z Juliana Levy-Lion miał syna Edwarda (zob.). i córkę Ernestynę Rozalię, żonę znanego finansisty warszawskiego Leopolda Kronenberga (zob.).
Portret pędzla F. Lampiego (olej., własność Muz. Narod. w Kr.); – W. Enc. Ilustr.; Biogr. Lexikon d. hervorr. Ärzte, München 1962; Kośmiński, Słownik lekarzów, (spis prac); Oracki, Słownik Warmii; – Giedroyć F., Służba zdrowia w dawnym wojsku polskim, W. 1927 s. 457; Peszke J., Stulecie Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego, W. 1931; Reychman K., Szkice genealogiczne, S. I, W. 1936; – Gąsiorowski, Zbiór wiad. do hist. sztuk lek., III 135, 413–7, IV 62, 260; Lista lekarzy i aptekarzy w Królestwie Polskim, [W.] 1841 s. 20, 1845 s. 21; Matrikel d. Albertus Univ. zu Königsberg; – „Kur. Warsz.” 1868 nr 133 s. 3; „Pam. Tow. Lek. Warsz.” 1851 t. 25 s. 135, 1868 t. 60 nr 1 s. 59–60; „Przegl. Lek.” T. 7: 1968 nr 27 s. 236, T. 13: 1874 nr 25 s. 213; – Muz. Gł. B. Lek.: Peszke J., Życiorys (nr D/I/142), Skrobacki A., Polacy na Wydziale Lekarskim uniwersytetu w Królewcu, W. 1967 (mszp.).
Teresa Ostrowska