Śmieciński (Śnieciński) Leopold Teodozy Symforian (1798—1858), budowniczy i przedsiębiorca. Ur. w Dunajowcach (pow. uszycki) na Podolu, był synem Wawrzyńca (zm. 1817 lub 1818) i Anny ze Skrzetuskich. Miał siostrę Franciszkę (ok. 1807 — po 1855), zamężną za Michałem Czemskim (1794—1854), budowniczym.
Ś. uczęszczał do szkoły w Barze i do Gimnazjum Wołyńskiego w Krzemieńcu. Dn. 22 V 1817 zapisał się na Wydz. Nauk i Sztuk Pięknych Uniw. Warsz.; był uczniem architekta Piotra Aignera. Prawdopodobnie uzupełniał studia za granicą. Od początku l. dwudziestych, pracując jako adiunkt generalny budownictwa w kancelarii Rady Stanu, praktykował pod kierunkiem Aignera, pełniącego wówczas funkcję generalnego budowniczego rządowego. Dn. 15 IX 1823 na wystawie publicznej na Uniw. Warsz. przedstawił projekt przebudowy pl. Zamkowego między Podwalem a ul. Piwną, za który otrzymał brązowy medal. W r. 1824 kierował budowami obiektów zaprojektowanych przez Aignera: Obserwatorium Astronomicznego przy Uniw. Warsz. oraz kościoła św. Aleksandra (wg T. S. Jaroszewskiego budowę prowadził Karol Jan Dollinger). Na zlecenie Aleksandry z Lubomirskich Potockiej przebudował w r. 1825 oficynę warszawskiego pałacu Potockich; dla rodziny Potockich wzniósł wg projektu Aignera kaplicę cmentarną w Wilanowie oraz obelisk w Gucinie (obecnie część dzielnicy Ursynów). Na kolejnej wystawie publicznej na Uniw. Warsz., 8 X 1825, przedstawił projekty elewacji i wnętrz teatru, mającego powstać w Warszawie w miejsce rozebranego t.r. Marywilu, oraz kapitel kolumny w porządku kompozytowym; za tę ostatnią pracę otrzymał srebrny medal. Wykonał litografie do pracy Aignera „Budowy kościołów. Część pierwsza zamykająca 4 projekty kościołów parafialnych różnej wielkości w 9 tablicach” (W. 1825). Dn. 7 IV 1826 uczestniczył Ś. w warszawskich uroczystościach dla upamiętnienia Aleksandra I. Już po upadku powstania listopadowego zaprojektował (wg J. A. Chrościckiego i A. Rottermunda projektantem był Henryk Marconi) i wybudował w l. 1832—7, ufundowaną przez Tomasza Zamoyskiego, Kaplicę Loretańską przy kościele Bernardynów (dziś św. Anny). W r. 1834 objął stanowisko budowniczego rządowego Zamku i Pałacu Namiestnikowskiego. W l. 1838—9 kierował przebudową pałacu Dziekania i jego oficyn na zaplecze gospodarcze Zamku.
W r. 1839 pełnił Ś. funkcję budowniczego gub. lubelskiej, ale pozostał także w Warszawie jako wolno praktykujący. Począwszy od kwietnia r.n. kierował pracami ziemnymi i mostowymi na III i IV odcinku (Maczki—Piotrków) budowy Kolei WarszawskoWiedeńskiej. Kiedy zbankrutowało w r. 1842 Tow. Drogi Żelaznej, wyjechał do Kalisza, gdzie przez rok prowadził prace nad regulacją Prosny. Po r. 1843 opracował projekt przebudowy katedry warszawskiej. Prawdopodobnie pod koniec l. czterdziestych kupił Gołaszewo w pow. błońskim (189 ha), wybudował tam dwór wg projektu Józefa Dietricha i zajął się gospodarowaniem oraz hodowlą bydła (w r. 1851 wystawiał w Warszawie buhaje ze swojej hodowli). Najpóźniej od r. 1852 jako antreprener (przedsiębiorca) prowadził biuro w Warszawie na rogu ulic Żelaznej i Leszno. Uczestniczył w projektowaniu Kolei Warszawsko-Petersburskiej, a w r. 1853 kierował w imieniu głównego wykonawcy, Mikołaja Skwarcowa, pracami ziemnymi przy jej budowie w gub. augustowskiej. Ciesząc się zaufaniem namiestnika Iwana Paskiewicza, był angażowany przy robotach i dzierżawach rządowych, m.in. dostarczał materiały budowlane do budowy twierdz w Król. Pol. Z żoną brał udział w r. 1854 w akcjach charytatywnych na rzecz zakładów dobroczynnych pow. warszawskiego. Na publicznej licytacji nabył w r. 1855 wieś Stępów w pow. gostynińskim (765 ha). W październiku t.r. odbył podróż do Włoch. Dn. 15 X 1856 zawarł kolejny kontrakt związany z pracami przy budowie Kolei Warszawsko-Petersburskiej. Zmarł 25 VII 1858 w trakcie kuracji w uzdrowisku Teplitz (obecnie Teplice w Czechach); pochowany 28 VII na tamtejszym cmentarzu, 3 XII został przeniesiony do grobu na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
W zawartym 28 V 1828 w Warszawie małżeństwie z Marią Apolonią Cieślikowską (ok. 1801 — 1882), córką Michała i Marianny z Lewandowskich, działaczką charytatywną w Warszawskim Tow. Dobroczynności (1849) i Tow. Osad Rolnych i Przytułków Rzemieślniczych (od r. 1872), miał Ś. córkę Ludwikę Teodozję Kordulę (1830—1904), dziedziczkę Gołaszewa i Stępowa, od 19 III 1854 żonę (w posagu wniosła 45 tys. rbs.) Władysława Wodzińskiego, z którym rozwiodła się w r. 1867.
Gerber, Studenci Uniw. Warsz.; Łoza, Architekci; Słown. techników pol., z. 8; Szenic, Powązki, cz. 2; Tessaro I., Warszawa w obrazach i rysunkach XIX wieku. Katalog zbiorów Muzeum Historycznego w Warszawie, W. 1957 s. 24; — Brodzka-Bestry M., Prace warszawskiego architekta Alfonsa Kropiwnickiego (1803—1881) na Zamku Królewskim w Warszawie i w jego otoczeniu, „Kron. Zamkowa” T. 55—56: 2008 s. 123; Dumała K., Przemiany przestrzenne miast i rozwój osiedli przemysłowych w Królestwie Polskim w latach 1831—1869, Wr. 1974 s. 57; Idźkowski A., Kościół Archikatedralny Śgo Jana w Warszawie, „Bibl. Warsz.” 1843 t. 4 s. 3; Jaroszewski T. S., Chrystian Piotr Aigner, architekt warszawskiego klasycyzmu, W. 1970 s. 284, 286 (jako Langiert Śmieciński); Kaczmarzyk D., Kościół św. Anny, W. 1984 s. 243—4; Kołodziejczyk R., Jan Bloch (1836—1902), W. 1983; Kwiatkowska M. I., Malinowska I., Pałac Potockich, W. 1976 s. 81—2; Paszke A. i in., 150 lat Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej, W. 1995 s. 50; Pawlicki P. P., Pamiątka jubileuszowa. Droga żelazna warszawsko-wiedeńska […] od roku 1845 do 1895. Jej początek, rozwój, administracja…, W. 1897 s. 32; Warszawskie wystawy sztuk pięknych w latach 1819—1845, Oprac. S. Kozakiewicz, w: Źródła do dziejów sztuki polskiej, Wr. 1952 I 88, 97, 107, 132, 144—5, 375, 397; — Łubieński R., Generał Tomasz Pomian hrabia Łubieński, W. 1899 II 277; Opis żałobnego obchodu po wiekopomnej pamięci Najjaśniejszym Alexandrze I, W. 1829 s. XXVIII; — „Gaz. Rządowa Król. Pol.” 1839 nr 96; Kalendarzyk polit. na r. 1849 s. 155; „Korespondent” 1834 nr 126; „Korespondent Warsz.” 1833 nr 348; „Kur. Warsz.” 1825 nr 249, 1837 nr 215, 1845 nr 8, 1852 nr 225, 1853 nr 112, 1854 nr 82, 154, 1855 nr 286, 1858 nr 217 (nekrolog S-ego), nr 324, 1872 nr 121, 1882 nr 289; „Roczn. Instytutów Relig. i Edukacyjnych w Król. Pol.” 1824 s. XVII; — AP w W.: Kancelaria notarialna M. Ciechanowskiego, sygn. 65 nr 12763 k. 170—3v, Kancelaria notarialna J. Noskowskiego, sygn. 114 nr 16363 k. 37—8v, sygn. 155 nr 23266 k. 195—8, Księgi parafii Świętego Krzyża, 1828 s. 554—5 nr 35, 1830 s. 161 nr 39, 1854 k. 362 nr 103; AP w W., Oddz. w Grodzisku Maz.: Księgi parafii Grodzisk [Maz.], 1882 k. 178v, nr 276, Księgi parafii Rokitno, 1904 k. 109v nr 23; B. Jag.: rkp. 5591 t. I k. 9v—10, 300v—1; — Informacje Sylwestra Zdrojewskiego z Milanówka.
Piotr Andrzej Dmochowski i Andrzej Sikorski