Romer Maciej Stefan Jerzy (1890–1955), oficer WP, naczelnik wydziału wojskowego Min. Poczt i Telegrafów. Ur. 29 VII w rodzinnym majątku Antonosz w gub. kowieńskiej, był wnukiem Edwarda Jana (zob.), synem Bronisława i Marii Dunin-Jundziłł, wnuczki Wiktora Jundziłła (zob.), starszym bratem Bronisława (zob.), Tadeusza (zob.) i Jadwigi (zob.), stryjecznym bratem Eugeniusza (zob.).
R. chodził do gimnazjum w Mitawie i tu zdał maturą w r. 1909. W l. 1909–12 studiował medycynę na Wydz. Lekarskim UJ, a w l. 1911–13 nauki polityczne w Polskiej Szkole Nauk Politycznych przy UJ; dyplom uzyskał w lipcu 1913. W czasie studiów uniwersyteckich w r. 1913 był jednym z organizatorów Koła Litwy i Rusi na UJ oraz jego prezesem.
W czasie pierwszej wojny światowej R. został powołany do wojska rosyjskiego jako szeregowy i służył w oddziale łączności twierdzy grodzieńskiej; za wyróżnienie się w bitwie pod Grodnem w sierpniu 1915 został odznaczony Krzyżem Św. Jerzego IV stopnia. W l. 1916–17 ukończył kurs w Mikołajewskiej Szkole Inżynieryjnej w Piotrogrodzie i został mianowany oficerem wojsk inżynieryjnych. We wrześniu 1917 przeszedł do I Korpusu Polskiego gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego, w którym został szefem łączności i pełnił służbę aż do momentu jego rozwiązania. Brał udział w pracach agitacyjnych tajnej organizacji wojskowej, Polskiej Ligi Wojennej Walki Czynnej, założonej w Mińsku Lit. przez Henryka Bagińskiego. W okresie walk z oddziałami bolszewickimi przeprowadził sprzęt łączności sztabu z Mińska do miejsca koncentracji korpusu w rejonie Bobrujska, za co został odznaczony amarantową wstążeczką I Korpusu Polskiego.
Po powrocie do kraju R. wstąpił do WP z dn. 31 V 1919 w stopniu podporucznika. Został przydzielony do Biura Prezydialnego Min. Spraw Wojskowych (MSWojsk) w charakterze referenta w wydziale zagranicznym. W dn. 15 XI 1919 został mianowany porucznikiem i zastępcą kierownika wydz. zagranicznego. Od dn. 30 XII t.r. pełnił funkcję adiutanta ministrów kolejno: gen. Józefa Leśniewskiego i gen. Kazimierza Sosnkowskiego. Z dn. 20 X 1920 został zweryfikowany do stopnia kapitana. Od listopada 1922 do końca marca 1924 był szefem adiutantury ministra spraw wojskowych. Z dn. 1 IV 1924 awansował do stopnia majora. W l. 1924–5 przebywał na 4 kursie doszkolenia w Wyższej Szkole Wojennej, który ukończył jako oficer dyplomowany. Dn. 9 X 1925 otrzymał przydział do 1 p. saperów Legionów im. T. Kościuszki na stanowisko dowódcy 18 batalionu. Z dn. 23 X 1926 został powołany do służby w Oddziale IV Sztabu Generalnego w charakterze kierownika referatu organizacyjno-mobilizacyjnego. W marcu 1927 uzyskał nominację na Delegata Sztabu Generalnego (przemianowanego później na Sztab Główny) przy Min. Poczt i Telegrafów (Min. PiT) do spraw łączności. Na stanowisku tym zorganizował wydz. wojskowy Min. PiT i był równocześnie za zgodą szefa Sztabu Głównego jego naczelnikiem. Po likwidacji placówki Delegata Sztabu Głównego i włączeniu jego agend do wydziału wojskowego, R. pozostał w Min. PiT na stanowisku naczelnika tego wydziału (od 9 I 1929) aż do września 1939. Pod koniec lat dwudziestych i z początkiem trzydziestych zasiadał w Radzie Zarządzającej «Polskiego Radia» Sp. z o.o. W czasie wojny (1939–45) mieszkał w Mordach w Siedleckiem u rodziny Przewłockich. Po wojnie pracował jako urzędnik w Min. PiT. Zmarł 23 VI 1955 w Warszawie i został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w grobie rodzinnym. Był odznaczony (poza wymienionymi już odznaczeniami) m. in. Krzyżem Walecznych, Srebrnym Krzyżem Zasługi, odznaką «Polskiej Ligi Wojennej Walki Czynnej» i Medaille Interallié.
Od r. 1913 R. był żonaty z Marią Teresą Korybut-Daszkiewiczówną (zm. 1953), z którą miał 5 dzieci: Teresę (1914–1980), zamężną za Jerzym Iwanowskim, Marię (1916–1959), 1. v. Podoską, 2.v. Rathaus, Macieja Bronisława (1920–1932), Bronisława (1922–1961), Adelajdę (ur. 1925), zamężną za Henrykiem Wysockim.
Rocznik Oficerski, W. 1923, 1924, 1928, 1932; – Kwiatkowski M. J., „Tu Polskie Radio Warszawa…”, W. 1980; – W 50-lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Oprac. W. Chocianowicz, Londyn 1969; Wspomnienia Generała Zygmunta Podhorskiego, Fragmenty wybrane, w: Pamiętnik Kijowski, Londyn 1980 IV; – „Życie Warszawy” 1955 nr 151 s. 5; – Arch. UJ: S II 515, WL II 319–323, PSNP A (fot.); B. Narod.: Sygn. akc. 11094, 11095, Arch. rodzinne Romerów (dokumenty osobiste, prawno-majątkowe, notatniki z l. 1946–55, fot.); CAW: sygn. 10116 (akta personalne); – Informacje córki Ady (Adelajdy) Romer-Wysockiej z Paryża w Mater. Red. PSB; – Informacje Danuty Kamolowej z W.
Henryk Korczyk