Bieńkowski Maksymiljan Marcin (1877–1930), działacz społeczno-narodowy. Pochodzenia szlacheckiego, ur. w Damiętach pow. ciechanowskiego 12 XI, syn Piotra i Ludwiki z Łebkowskich-Bronikowskich, kształcił się w progimnazjum w Pułtusku i w szkole mechaniczno-technicznej inż. Mittego w Warszawie. Jako delegat tajnego szkolnego Koła do Centrali akademickiego »Koła oświaty ludowej« rozwinął żywą 1897–1898 działalność oświatowo-propagandową wśród warstw ludowych i stworzył szereg dróg transportowych (druki nielegalne) na pograniczu Prus Wschodnich, przy udziale Michała Bojanowskiego z Klic. Na jesieni 1898 był aresztowany i więziony kilka miesięcy w cytadeli warszawskiej. W l. 1899–1901 w czasie studjów w wyższej szkole handlowej w Lipsku pracował wśród polskich robotników sezonowych (obieżysasi). Po powrocie do kraju (Łódź, Warszawa) brał jako członek Ligi Narodowej czynny udział w jej pracach, został aresztowany, osadzony w cytadeli i zesłany na 3 lata do Wołogdy, skąd wrócił w r. 1905 do Warszawy i z ramienia Ligi Narodowej stanął do kierowniczej pracy organizacyjno-politycznej wśród ludu wiejskiego (jeden z głównych organizatorów I zjazdu włościańskiego w Warszawie 17 XII 1905 r.). W tym czasie był b. czynnym członkiem Macierzy Szkolnej (praca objazdowo-organizacyjna po kraju). Przez szereg lat oddawał się pracy gospodarczej na Chełmszczyźnie (gdzie zamieszkał) jako kierownik spółki parcelacyjnej, mającej m. in. na widoku utrzymanie ziemi w rękach polskich. W ostatnich latach życia działacz w Stron. Narod., w Obozie Wielkiej Polski i zwłaszcza na terenie samorządu w gminie, w sejmiku, w radzie wojewódzkiej. Zmarł 30 III 1930 w wypadku samochodowym pod Trawnikami. B. odznaczał się energją, rzutkością i dużemi zdolnościami organizacyjnemi, znał psychikę ludu i posiadał jego zaufanie.

Z. [Załuska J.] w »Gaz. Warsz.« 1930, nr 96; informacje rodziny. 

Wacław Łapiński