Koczwarowa z domu d’Abancourt Maria Pia Anna (1897–1944), geografka, działaczka społeczna i oświatowa. Ur. 6 V w Żurawnie w pow. żydaczowskim, była córką Karola d’Abancourt i Anieli z Witosławskich. Wychowywana w atmosferze patriotycznej, już jako uczennica gimnazjum we Lwowie została członkiem pierwszych organizacji harcerskich w Galicji. W czasie pierwszej wojny światowej pracowała w służbie oświatowej, związanej z organizacjami obozu niepodległościowego. Po wojnie rozpoczęła studia uniwersyteckie w Warszawie, które następnie kontynuowała we Lwowie, gdzie u prof. E. Romera uzyskała stopień doktora filozofii na podstawie pracy Klasyfikacja i rozwój dolin podolskich („Prace Geograficzne” Z. 9: 1927). Jednocześnie pracowała zawodowo jako nauczycielka w szkole średniej. W l. 1928–39 kierowała redakcją czasopisma „Przyroda i Technika”, organu popularyzacji wiedzy. K. stworzyła przy nim także dodatek metodyczny przeznaczony dla ognisk nauczycielskich. Po wyjściu za mąż za botanika i geografa Mariana Koczwarę przeniosła się na Śląsk. Na Śląsku zorganizowała akcję popularyzacji wiedzy o Śląsku. Z jej inicjatywy powstała biblioteczka, opracowana przez wybitnych fachowców, pt. „Śląsk, ziemia i ludzie”. W czasie drugiej wojny światowej K. znalazła się w Warszawie, gdzie prowadziła akcję tajnego nauczania w szkolnictwie średnim oraz kursy o Polsce współczesnej. Była także jedną z inicjatorek organizacji tajnego nauczania na szczeblu wyższym na terenie Warszawy, pełniąc obowiązki generalnej sekretarki Wydziałów: Matematyczno-Przyrodniczego, Farmaceutycznego i Medycznego Uniw. Warsz., Akademii Stomatologicznej oraz Wydziału Chemicznego Politechniki Warszawskiej. W czasie powstania warszawskiego K. wzięła udział początkowo w Wojskowej Służbie Kobiet, a następnie w sanitarnej służbie cywilnej jako bezpośrednia współpracowniczka szefa Służby Zdrowia. Zginęła śmiercią żołnierza 9 IX 1944 r. w czasie powstania warszawskiego. Potomstwa nie zostawiła.
Olszewicz, Lista strat kultury pol.; Romer E., M. A. d’Abancourt-K., „Przegl. Geogr.” T. 19: 1939–45 s. 19–21; – Materiały Władysława Dunin-Wąsowicza; – Informacje męża Mariana Koczwary.
Krzysztof Dunin-Wąsowicz