Gniazdowski Marian (1887–1937), pedagog, ksiądz. Ur. 1 II w Bzinie, pow. konecki. Był synem Stanisława i Stanisławy z Kostrzewskich. Uczęszczał do szkoły prywatnej w Bzinie, a od 1896 r. do gimnazjum w Radomiu. Wydalony z klasy VI za udział w strajku szkolnym w r. 1905, udał się w r. 1906 do Jełatmy, gub. tambowska, aby tam zdobyć świadectwo dojrzałości. W t. r. został słuchaczem Wydziału Budowy Maszyn Politechniki Lwowskiej. Studiów nie skończył, a we Lwowie pozostawał do r. 1912, pracując ofiarnie w Tow. Bratniej Pomocy Słuchaczów Politechniki we Lwowie. Następnie wyjechał do Warszawy, gdzie w r. 1913 wstąpił do seminarium duchownego. Wyświęcony na księdza w r. 1916 pełnił funkcje wikariusza i prefekta w parafii Żbików. W r. 1917 został wikarym parafii Najśw. Marii Panny w Warszawie na Nowym Mieście, oraz równocześnie pełnił funkcje kapelana w cytadeli i w szpitalu przy ul. Pokornej. Proboszczem tej parafii był jego stryj, Antoni Gniazdowski, który założył kursy parafialne dla dziewcząt o charakterze wypoczynkowo-rozrywkowym. Po jego śmierci w r. 1918, G. nadał kursom charakter szkoły dokształcającej, obejmującej początkowo zakres 3 klas gimnazjalnych, a później 4 starego typu. G. wykładał matematykę, geografię i religię. Pracował ponadto jako prefekt; zorganizował akcję dożywiania ubogich dzieci w szkole. Przy parafii założył przedszkole prowadzone przez absolwentkę kursów. Od r. 1920 organizował kolonie letnie dla dziewcząt w Czarnej Strudze, a później w Brwinowie i Urli. W r. 1921 został zwolniony z wikariatu i mianowany sekretarzem generalnym Zw. Młodzieży Polskiej Męskiej i Żeńskiej. Od r. 1925 objął ponadto wikariat przy kościele Św. Marcina na Piwnej, a od r. 1934 przeniósł się do parafii Św. Barbary. Zm. 27 VII 1937 r. i został pochowany na Powązkach.
Ks. A. F., Śp. ks. M. Gniazdowski, „Wiad. Archidiec. Warsz.” 1937 nr 12 s. 556–558; Ksiądz Marian Gniazdowski, kapłan-społecznik, wychowawca młodzieży, W. 1938; Ordo Divini Officii Recitandi Sacrique Peragendi ad Usum Almae Ecclesiae Metropolitanae et Archidioecesis Varsaviensis 1916–1937; – „Przegl. Katol.” 1937 nr 31 s. 519–520; „Wiad. Archidiec. Warsz.” 1916 nr 1 s. 23, 1917 nr 7–8 s. 294, 1920 nr 6–8 s. 170, 1926 nr 4 s. 156, 1928 nr 10 s. 350–356, 1929 nr 5 s. 176, 1930 nr 8–9 s. 299–305, 1934 nr 8–9 s. 288; – Akta stanu cywilnego przy parafii św. Barbary w Warszawie.
Stefania Sokołowska