Małaczyński Marian (1859–1931), leśnik, dyrektor lasów państwowych Galicji. Ur. 20 XI w Strychańcach, był synem Władysława, właściciela Kuhajowa w pow. lwowskim oraz plenipotenta dóbr kapituły rzymsko-katolickiej we Lwowie, i Julii z Niementowskich, bratem Romana, lekarza we Lwowie. Po ukończeniu gimnazjum we Lwowie i w r. 1883 Krajowej Szkoły Gospodarstwa Lasowego studiował w l. 1883–5 leśnictwo w Hochschule für Bodenkultur w Wiedniu. Po praktyce w leśnictwie państwowym w Szwecji pracował do r. 1888 w dyrekcji lasów państwowych we Lwowie, następnie po dwa lata jako asystent leśny w Mizuniu i zarządca lasów w Jaworniku. W r. 1893 opuścił służbę państwową i objął administrację lasów A. Sapiehy w Krasiczynie, ale już w r. 1894 wrócił do pracy w lasach państwowych i był do r. 1898 zarządcą lasów w Tatarowie. W tym czasie wprowadził pierwszy w Galicji narty dla państwowej służby leśnej. W l. 1898–1913 był dyrektorem Krajowej Szkoły Gospodarstwa Lasowego we Lwowie i przyczynił się do jej przekształcenia w szkołę wyższą. Wreszcie w l. 1913–9 był dyrektorem lasów i dóbr państwowych w Galicji. W r. 1920 został przeniesiony w stan spoczynku. Jako emeryt pracował dalej urządzając lasy prywatne, jak latyfundia leśne Badenich w Busku i Radziechowie oraz Groedlów w Skolem. Był człowiekiem energicznym i bronił lasy przed rabunkową eksploatacją. Napisał ok. 20 artykułów w „Sylwanie”, „Ekonomiście Polskim”, „Pamiętniku Tatrzańskim” i „Pamiętniku Przemysłowym” z zakresu urządzania lasu i handlu drzewem. Z jego prac należy wymienić: Produkcja i handel drzewem (Lw. 1898), Projekt ustawy o zalesieniach ochronnych i niektórych zarządzeniach policyjnych leśnych i wodnych (Lw. 1891), O przemyśle drzewnym w Galicji (Przemyśl 1902). Był inicjatorem i redaktorem „Słownika leśniczego polsko-angielsko-francusko-niemieckiego” (Lw. 1913), pracy zbiorowej profesorów Wyższej Szkoły Lasowej (wyd. 2. Lw. 1923, poszerzone o język rosyjski). Poza tym opracował wielokrotnie wznawiane „Druki do urządzenia lasu” i „Druki do zarządu lasem”. W maszynopisie pozostawił prace o urządzaniu lasów, gospodarce siedliskowej, kartografii leśnej. Zmarł 24 VIII 1931 we Lwowie. W małżeństwie z Kazimierą z Hellerów był bezdzietny.
Szematyzmy Król. Galicji, 1887–1918; – „Sylwan” 1894 s. 592, 1918 s. 246–9, 1931 s. 359–61; – Arch. Hochschule für Bodenkultur (Wiedeń); – Informacje rodziny.
Stanisław M. Brzozowski