Awedyk Michał Jan Nepomucen (1713?–1760). Ur. w Krakowie. Studjował na Uniwersytecie Krak., gdzie został bakałarzem w r. 1728, magistrem w r. 1729. Był potem senjorem szkoły NMP., z czego zrezygnował w r. 1734. Doktorat prawa uzyskał w Rzymie w r. 1741, teologji w Krakowie w r. 1744; bawiąc później powtórnie w Rzymie, osiągnął doktorat medycyny. Był kanonikiem łowickim i sądeckim, proboszczem w Grocholinie i Spytkowie, prebendarzem w Tenczynku, a ostatecznie nadała mu kapituła katedr. gnieźnieńska kanonję lekarską. Ponieważ jednak praktyki lekarskiej w łonie kapituły nie wykonywał, opłacał własnym kosztem rocznym lekarza, który go w czynnościach lekarskich zastępował. Zmarł 7 XII 1760.

Korytkowski, Prałaci i kanonicy; Kośmiński St., Słownik lekarzów polskich, W. 1888; Giedroyć Fr., Źródła bio-bibljograficzne; Muczkowski, Statuta, Kr. 1849, 389, 390; Estr.; Notatki Ż. Paulego w rkpsie Bibl. Jag. 5359.

Jan Lachs