Kornella Michał (1862–1911), inżynier melioracyjny. Ur. 20 XI w Borszczowie, syn Iwana, ukraińskiego chłopa. Szkołę realną ukończył w Stanisławowie, a w l. 1882–7 studiował budownictwo lądowe i wodne na politechnice wiedeńskiej. Następnie przez dwa lata pracował jako projektant i kierownik robót wodociągowych, kanalizacyjnych i portowych w urzędzie budowlanym w Linzu, a dalsze dwa lata jako asystent katedry budownictwa wodnego Politechniki Lwowskiej. W r. 1891 wysłany został przez Wydział Krajowy dla zapoznania się z projektem przekopu i wstępnymi robotami regulacyjnymi Dunaju w rejonie jego przełomu koło Żelaznej Bramy. Efektem tej podróży było Studium o regulacji Żelaznej Bramy (Lw. 1891), w którym K. ustosunkował się krytycznie do całości opisywanych prac i na podstawie którego doktoryzował się w r. 1902 w Politechnice Lwowskiej. W l. 1893–4 odbył dodatkową specjalizację na wydziale melioracyjnym Hochschule für Bodenkultur w Wiedniu. Od r. 1895 pracował w Jaśle jako starszy inżynier i kierownik Ekspozytury Biura Melioracyjnego Wydziału Krajowego. Przeprowadził większe prace regulacyjne Wisłoki, Wisłoka i Jasiołki, szeroko zakrojone osuszanie bagien i nawadnianie łąk. Był też autorem kilkunastu artykułów z zakresu melioracji szczegółowych i podstawowych, dotyczących głównie Galicji; ogłaszał je przeważnie w „Czasopiśmie Technicznym”. Był członkiem Komisji Fizjograficznej AU i Tow. Politechnicznego we Lwowie. Zmarł w Jaśle 11 IV 1911 r.

Kucharzewski F., Piśmiennictwo techniczne polskie, W. 1911 I 283, 288–9; „Czas. Techn.” 1902 s. 212, 1911 s. 119; – Arch. d. Hochschule f. Bodenkultur w Wiedniu: Classenbücher.

Stanisław Brzozowski