Cordé Mikołaj (1745–1821), chirurg. Urodził się w Holandii, przybył jako czeladnik cyrulicki do Wiednia, aby się wydoskonalić w swoim zawodzie w tamtejszym wielkim i wówczas już głośnym szpitalu. Pilnością i niewątpliwymi zdolnościami zdobył sobie, choć obcy przybysz, takie z czasem uznanie, że otrzymał tu posadę felczera w armii austriackiej. W tym charakterze przybył z wojskiem austriackim w r. 1796 do Podgórza pod Krakowem, a następnie do samego Krakowa. W Krakowie pozyskał sobie sympatie i rozgłos dobrego lekarza, a tym samym i wielką wziętość. Po pewnym czasie porzucił swe stanowisko wojskowe i osiadł na stałe jako lekarz w Krakowie. Po objęciu Krakowa w r. 1809 przez Rząd Księstwa Warszawskiego otrzymał zastępczo wykłady chirurgii praktycznej na Wydziale lek. U. J. od stycznia roku 1810 i prowadził aż do sierpnia r. 1811. Później, gdy mianowany przez Rząd Wol. M. Krakowa profesorem chirurgii dr Sykstus Lewkowicz nie mógł jako lekarz wojsk Napoleona przybyć na czas do Krakowa, C. wykładał za niego chirurgię praktyczną od r. 1815 do r. 1819. Za te usługi oddane Wydziałowi lek. otrzymał od Uniw. Jag. w r. 1818 dyplom doktora med. honoris causa. Tak więc sposobem rzadko praktykowanym C. wyrósł stopniowo z czeladnika cyrulickiego na honorowego doktora medycyny i zastępcę profesora U. J. Zmarł w Krakowie w r. 1821.

Kośmiński; Wachholz L., Wydz. lek. U. J., Kr. 1935.     

Leon Wachholz