Reguła Romuald (1894–1981), malarz. Ur. 5 II we wsi Kozy w pow. bialskim, był synem Jana, urzędnika sądowego, i Leokadii z domu Kratochwil, bratem Tadeusza (zob.).
R. ukończył Gimnazjum Klasyczne im. Jana Długosza w Nowym Sączu, wstąpił w r. 1913 do Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie studiował pod kierunkiem Teodora Axentowicza i Wojciecha Weissa (w czasie studiów otrzymał wzmiankę pochwalną, a także medal brązowy). Absolutorium uzyskał w lipcu 1918 wraz z dyplomem nauczania rysunku w szkołach średnich. W r. 1919 podjął pracę jako nauczyciel rysunków i uczył w szkołach nowosądeckich, kolejno w: II Gimnazjum i Liceum Bolesława Chrobrego, III Gimnazjum im. Marii Konopnickiej, Żeńskim Seminarium Nauczycielskim, Liceum Pedagogicznym, Szkole Handlowej i Gimnazjum Kupieckim. W r. 1925 był jakiś czas w Wiedniu, a następnie przez dwa lata przebywał w Paryżu. W r. 1928 uczestniczył w Światowym Kongresie Nauczycieli Rysunku w Pradze. W r. 1920 z inicjatywy R-y powstał w Nowym Sączu Związek Artystów Malarzy Ziemi Sądeckiej (przez wiele lat był jego sekretarzem, a wreszcie przewodniczącym). R. był jednym z inicjatorów wydawanego w Nowym Sączu miesięcznika „Zew Gór”, odbudowy (od r. 1926) Zamku Królewskiego Jagiellonów i stworzenia w jego salach Muzeum Ziemi Sądeckiej (otwarcie 1938). Wiele malował, przeważnie obrazy olejne, wśród nich portrety (portret A. Broszkiewicza, 1920, Z dziećmi w ogrodzie 1924, Portret żony w futrze 1925), pejzaże (Pejzaż z Rytra 1930, Most na Kamienicy 1937). Brał udział w wystawach w l. 1925–39 w Warszawie, w r. 1929 na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu. W czasie drugiej wojny światowej malował nadal obrazy sztalugowe (Niedziela Palmowa w Nowym Sączu, Kapela Ludowa w Łącku, oba z r. 1943), a także uprawiał malarstwo dekoracyjne: m. in. dekorował 4 kaplice w kościele paraf. w Nowym Sączu, dla kościoła w Dobrej (koło Limanowej) namalował obraz Serce Jezusa. Wystawiał w Nowym Sączu w r. 1945, w TPSP w Krakowie w r. 1946 (Salon).
W r. 1947 R. przeniósł się do Krakowa, gdzie kontynuował pracę pedagogiczną początkowo w Technikum Rzemiosła Odzieżowego, później w Technikum Mechanicznym. Był wówczas przewodniczącym Sekcji Szkolnictwa Średniego Związku Nauczycielstwa Polskiego oraz przewodniczącym Sekcji Związku Polskich Artystów Plastyków (ZPAP). W r. 1950 podjął pracę w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w studium konserwacji zabytków z zakresu sztuki dekoracyjnej i tkaniny artystycznej. Prowadził też zajęcia z rysunków w Studium Pedagogicznym i w Wyższej Szkole Aktorskiej. Wystawiał w TPSP w r. 1947 (Salon) i 1948. Uprawiał nadal malarstwo olejne, głównie pejzaże (Zapora w Rożnowie, 1946, Świnica, 1947, Wisła pod Salwatorem, 1948, Dębno, 1956), portrety (portret pisarza Jana Wiktora 1959) i polichromie (np. w kościele w Tuchowie, 1952, w Słopnicy, 1966–7). Wystawiał w TPSP w r. 1955 (brązowy medal za całokształt pracy malarskiej), w Nowym Sączu (wystawa indywidualna w Salonie BWA r. 1963), w wystawie ZPAP (okręgowa krakowska 1966 ), w r. 1969 w wystawie 25 lat PRL i w t.r. okręgowa krakowska w BWA w Krakowie. Odbyło się też kilka wystaw indywidualnych prac R-y, jak «Wystawa retrospektywna obrazów Reguły z l. 1916–1972» w Krakowie w TPSP w Pałacu Sztuki (1972), z okazji 80 rocznicy urodzin artysty wystawa indywidualna w r. 1975 w Nowym Sączu (Dom Gotycki), zaś w r. 1979 w nowosądeckim BWA X Jubileuszowa wystawa obrazów R-y w 60-lecie twórczości. Do późnych lat życia malował nadal, szczególnie portrety: Portret dyrektora TPSP Ignacego Trybowskiego, Portret Ireny Szewińskiej, czy obraz zatytułowany Syn narodu polskiego Jan Paweł II papież. R. zmarł 10 II 1981 w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim.
R. był żonaty z Bronisławą z Wolskich (ur. 1896). Z małżeństwa tego pozostawił czworo dzieci. Najstarsza córka Aleksandra (ur. 1923), ukończyła Szkołę Handlową, Mieczysław (1924), Bolesław (1926) i córka Jadwiga (1932) ukończyli studia artystyczne.
Prace R-y znajdują się w Muzeum Okręgowym i oddz. PTTK w Nowym Sączu, w TPSP w Krakowie i w Muzeum UJ, w zbiorach Min. Kultury i Sztuki i Centralnej Rady Związków Zawodowych a także w zbiorach prywatnych w posiadaniu rodziny.
Autoportret (1962) olej, wł. rodziny; – Katalog Jubileuszowy Wystawy obrazów artysty malarza prof. R. Reguły (w 60-lecie twórczości, Salon BWA w Nowym Sączu, październik 1979, wstęp Antoniego Sitka); Katalog R. Reguły Wystawa Retrospektywna obrazów z l. 1916–72 w TPSP w Krakowie, listopad 1972 (wstęp I. Trybowskiego); Katalog wystawy malarstwa Reguły, czerwiec–lipiec 1963 w Nowym Sączu (reprod. autoportretu); – Dobrowolski, Nowoczesne malarstwo pol. III; – Mater. do dziej. Akad. Sztuk Pięknych II; – „Dzien. Pol.” 1963 nr 183, 1972 nr 284, 1975 nr 84, 96; „Gaz. Krak.” 1963 nr 164, 167, 191, 1975 nr 87; „Głos Szczeciński” 1974 nr z 2 VI; „Roczn. Diec. Tarnowskiej” za r. 1972; – IS PAN: Materiały do Słownika Artystów Pol.
Róża Biernacka